Huis Steytelinck, heden cultureel centrum, zetel van de Wilrijkse heemkundige kring en café-restaurant met uitgestrekt landschapspark, gelegen tegen het kerkkoor op de hoek Alfons Wellensstraat. De oorsprong van dit - lange tijd naamloze - goed is onbekend. Naamgeving teruggaand op Joachim Steudlin die in de tweede helft van de 16de eeuw herstellings- en/of verbouwingswerken liet uitvoeren aan het kasteel dat gebouwd werd circa 1521-1522 (zie onder meer het jaartal 1598 op balk in stalling). Het goed kende zeer vele eigenaars, onder meer Michel Severijns (1810-1815) die het domein vergrootte en een romantisch park liet aanleggen. Nadat door de bouw van Fort VI en de aanleg van de spoorweg de vijvers droog stonden, liet weduwe Moretus het park opnieuw aanleggen door tuinarchitect Michiels; in dezelfde periode werd ook de binneninrichting aangepast. Sinds 1929 openbaar park, naar verluidt opnieuw aangelegd door V. De Bosschere. Het kasteel, sinds 1967 in het bezit van het district, werd na herstellings- en aanpassingswerken, officieel geopend in 1975 (zie inscriptie op sluitsteen in zijgevel).
Neoclassicistisch 19de-eeuws kasteel met oudere kern, op U-vormig grondplan met aansluitend aan straatzijde lagere, haakse stallingen. Sober bepleisterd en beschilderd gebouw van twee bouwlagen onder leien schilddaken. Lijstgevels met klassieke gevelbeëindiging en overwegend rechthoekige beluikte vensters. Na 1840 (zie tekening van A. Van den Eynden) aangepaste noordzijde: onder meer uitspringende middenpartij met halfronde erker, geblokte lisenen en vernieuwd hek tussen geblokte pijlers. Verspringende zuidgevel met gevelbrede gesloten segmentbooggalerij op gietijzeren zuiltjes (tweede helft 19de eeuw), heden ingericht als horecabedrijf. Schoorsteenaanzet met decoratieve wapenschilden in westgevel.
Het landschapspark aangelegd met integratie van de glooiingen van het terrein en met grillig gevormde vijver, omvat grote gazons met enkele solitaire bomen zoals een moerascypres en een trompetboom en een oud bosbestand met beperkte ondergroei. Inplanting van speeltuin en speelkuil.
VAN PASSEN R., Geschiedenis van Wilrijk, Wilrijk, 1982, 644-651.
Bron: KENNES H., PLOMTEUX G. & STEYAERT R. met medewerking van WYLLEMAN L. & HIMLER A. 1992: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Stad Antwerpen, Fusiegemeenten, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 3nd, Brussel - Turnhout. Auteurs: Steyaert, Rita; Kennes, Hilde Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)