De Nepomucenusbrug verbindt de Wolle- met de Eeckhoutstraat en verbindt de Reie met de rei, zogenaamd de Dijver.

De brug, sinds 1282 zogenaamd Grote Eeckhoutbrug, is opgetrokken in 1357 door de Brugse meester-metselaar Jan Slabbaerd. De brug werd echter al in 1642 vernieuwd. De "pijnders" of lastdragers kregen in 1421 de toestemming om er een kapel op te bouwen die in 1767 wordt vervangen door het heiligenbeeld.

Pas in 1767 gebeurt de naamsverandering. Aanleiding daartoe is het plaatsen van het beeld van Johannes Nepomucenus, brugheilige bij uitstek en patroon van onder meer de drenkelingen, vervaardigd door de Brugse beeldhouwer Pieter Pepers senior (1730-1785). In de nacht van 6 en 7 oktober 1795 kantelden onbekenden het beeld in het water en werd op 1 mei 1811 herplaatst. Op het voetstuk werd toen een tekst aangebracht. De brug is in 1859 verlaagd en verbreed en in 1950 werd een metalen leuning van 1859 vervangen door stenen borstweringen. Het beeld werd in 1980 nog gerestaureerd door de firma A. Goetinck in samenwerking met beeldhouwer Pierre Goetinck.

De nagenoeg vlakke Nepomucenusbrug is een boogbrug met gekasseid wegdek. Het parement van de brug bestaat uit baksteen in combinatie met arduin voor de boog en dekplaten. Op de westelijke borstwering is een beeld geplaatst van de heilige Johannes Nepomucenus. Het beeld in witsteen stelt de heilige voor in een kanunnikaal ornaat met superplie, schoudermantel, bonnet en open boek aan de voet. Beide handen houden een kruisbeeld omklemd op de borst en het achterhoofd is versierd met een vijfsterren aureool. Het geheel is omgeven door twee lantarens van 1930. Op de arduinen sokkel is in 1811 een Latijnse tekst aangebracht van de hand van kapelaan Jan-Baptist Dienberghe: "Sanctus Ioannes Nepomucenus / En pie mutus In os / non accusans / Reposit 1° Maij MDCCCXI".