Hoevegebouwen minstens opklimmend tot de 18de eeuw, op site minstens opklimmend tot de 16de eeuw. Gelegen langs het oude tracé van de Roeselaarsestraat, naast de brug over de A17/E403.

Historiek

In 1561 is de woning bewoond door Marijn Van Canneyt, schepen van de heerlijkheid Ayshove te Ardooie. In het landboek van Ardooie uit 1688 wordt Jacobus Veranneman als eigenaar vermeld, de hoeve wordt gepacht door Guillaume Kerckhof, schepen van de heerlijkheid Ayshove. Gedurende de tweede helft van de 18de eeuw wordt de hoeve gepacht door de Pieter Rogier Vanden Bussche en nakomelingen. Op de Ferrariskaart (1770-1778) wordt de hoeve weergegeven met vier losstaande volumes rondom een erf met boomgaard. In 1789 wordt als eigenaar de heer de Grass de Moorzeele vermeld. Op het primitief kadasterplan (1817) aangeduid als "De Roode poort ferme" binnen een volledig bewaarde omwalling, boerenhuis, schuur-stalvleugel, westelijk landgebouw op de huidige plaats weergegeven, ten zuiden bevond zich een landgebouw parallel met het boerenhuis. De erftoegang bevindt zich op de oosthoek van de omwalling. Een landweg (Rodepoortstraat) loopt rondom de hoeve om aansluiting te vinden met de Roeselaarsestraat. Gedurende de 19de eeuw is de hoeve eigendom van de adellijke familie Legillon. In 1862 wordt ten oosten van de hoeve, buiten de omwalling en aan de overzijde van de landweg, een nieuwe schuur gebouwd (thans vervangen door loods). Een pachtbrief uit 1866 vermeldt "eene schaaphofstede van oudt genaemd de Roode Poort, bestaende uit woonhuis, schuer, stallingen, … ". Gedurende de tweede helft van de 19de eeuw wordt de hoeve verpacht aan de familie Van Canneyt. In 1874 wordt ten westen van het woonhuis naast een bestaand landgebouw een nieuw stalletje gebouwd. In 1887 wordt de hoeve verkocht aan Camiel en Ivo Tytgat, gekend ten kadaster als koopmannen uit Gent. In 1905 wordt het woonhuis vergroot en opgehoogd, het oostelijk aangebouwde bakhuisje wordt vernieuwd. In 1919 wordt de eigendom van de hoeve toegewezen aan de familie Van Craeymeersch, vanaf 1924 eigendom van Odiel Van Craeymeersch-Van Massenhove uit Ardooie, die de hoeve zelf uitbaat. In 1938 laat hij een naastgelegen woning (nr. 91) bouwen, waarna hij de hoeve opnieuw verpacht. In 1954 wordt het zuidelijke landgebouw afgebroken en het westelijke landgebouw uitgebreid met een aanbouw onder lessenaarsdak. In 1958 worden ten westen de silo's bijgebouwd, vermoedelijk worden dan ook de walgrachten gedempt. In 1973 wordt de landweg verhard en aan de westzijde van de hoeve doorgetrokken, het voormalig oostelijke tracé blijft erfoprit.

Beschrijving

Hoeve bestaande uit losstaande hoevegebouwen rondom een deels verhard erf, onder meer met bewaarde kasseibestrating. Ten noorden van het erf het boerenhuis in witgeschilderde baksteenbouw met gepekte plint, onder zadeldak in mechanische pannen (nok parallel met straat), met op de nok een windroos. Aan straatzijde met zes woon- en drie staltraveeën, getoogde muuropeningen, nieuw schrijnwerk, bewaarde houten rolluikkasten. Rechts naast de deur een opkamertravee, voorgelegen pompbak. Hoge stalvensters. Zijgevel met getraliede zoldervensters. Erfgevel van zes traveeën met getoogde muuropeningen, arduinen onderdorpels, vernieuwd schrijnwerk, nieuwe luiken. Westelijke zijgevel met laadluik. Voordeur met beglazing en hekwerk, links een voetschraper. Westelijke opkamer en paardenstal. Interieur met bewaarde balkenroosteringen met moer- en kinderbalken, vroeger bepleisterd. Schouw met Delftse tegels. Vernieuwde vloeren. Trapje naar opkamer in zwarte baksteentjes. Voutekelder met troggewelfjes met ijzeren balken (I-profiel).

Voor het woonhuis een gietijzeren pomp en pompbak. Aan de oostzijde een aangebouwd bakhuis onder apart zadeldak in Vlaamse pannen.

Ten westen een schuur onder half afgewolfd schilddak in mechanische pannen, eertijds volledig beplankt en voorzien van strodak, nu deels voorzien van bakstenen wanden. Dakoverkraging op kardoezen (hondjes). Houten hekpoort. IJzeren schuurpoort. Latere aanbouwen onder lessenaarsdaken. Interieur met vermoedelijk 17de- of 18de-eeuwse ankerbalkconstructie met schaargebintes. Enkele bewaarde wanden in stijl- en regelwerk. Daaraan geknikt ten noorden een stalvolume onder steil zadeldak in mechanische pannen. Noordelijke zijgevel in donkerrode baksteen met oculus in de gevelpunt. Erfgevel grotendeels in nieuwe baksteen, witgekalkt met nieuwere rechthoekige betonnen stalvensters. Gedichte staldeuren. Interieur met bewaarde slieten.

Ten westen vlakbij de woning een voormalig wagenhuis in grotendeels vernieuwde baksteen, onder zadeldak en aanpalende lessenaarsdaken, betonnen stalvensters. Gebinten bewaard.

Ten noorden daarvan het stalletje uit 1862, in donkerrode baksteenbouw onder zadeldak in mechanische pannen, met rechthoekige muuropeningen en afdakje.