Sterk vervallen, hexagonaal gebouwtje uit de 1ste helft van de 18de eeuw(?), van voorheen bepleisterde baksteen op een gecementeerde plint, voorzien van een zeshoekige, ingesnoerde spits (leien, voor het grootste gedeelte verdwenen). Korfboogvensters voorzien van imposten en een druiplijst. Gelijkaardige, verankerde deur, met een nis van dezelfde vorm erboven; het houten Sint-Laurentiusbeeld dat erin stond wordt bewaard in de pastorie.

Bepleisterd interieur met nauwelijks te onderscheiden muurbeschildering.