Het ensemble van neoclassicistische monumentale panden maakt deel uit van een niet volledig gerealiseerd totaalconcept. In 1838 ontwierp stadsarchitect Jean Brunon Rudd deze uniforme, neoclassicistische gevelwand voor ’t Zand. Vier panden werden gerealiseerd, waaronder het hotel Le Singe d'Or, hotel Graaf van Vlaanderen en de panden op nummer 20 en 21.

Historiek

De twee hotels (nummer 18 en 19), respectievelijk hotel Le Singe d’Or en hotel Graaf van Vlaanderen, werden beiden gerealiseerd in 1838. In 1856 werd nummer 18 opgetrokken tot drie en een halve bouwlaag. In 1916 werd de kroonlijst verwijderd en de bovenverdieping verhoogd. In het laatste decennium van de 19de eeuw werd het interieur van Hotel du Singe d'Or voorzien van een gelagzaal in neo-Vlaamserenaissance-stijl ontworpen door Florimond van Acker.
De panden met nummer 20 en 21 kwamen in 1841 en 1858 tot stand. Nummer 20 werd in 1885 verhoogd tot drie bouwlagen en een leien mansardedak met vier neoclassicistische dakkapellen voorzien van volutes, pilasters en driehoekig fronton. Het naastliggende pand, nummer 21, werd van twee en een halve bouwlagen opgetrokken tot drie volwaardige bouwlagen en in eerste en zesde traveeën tot vier bouwlagen met ertussen ruim balkon.

Beschrijving

Ensemble bestaande uit vier panden van respectievelijk vijf op vijf, acht op vijf, zeven en zes traveeën en vier, vier, drie en drie bouwlagen. Beschilderde lijstgevels met rechthoekige vensters op doorgetrokken lekdrempels en geprofileerde omlijstingen. Oorspronkelijk rondboogdeuren en -vensters op de begane grond.
Het interieur van Hotel Le Singe d’Or omvat een gelagzaal in neo-Vlaamserenaissance-stijl onder meer met imposante volutenschouw voorzien van ingewerkte beschilderde rondboogpanelen met brouwer en diensters, en op de schouwbalk een beeld van gouden aapje, waarnaar het hotel vernoemd werd. Verder flankerende rechthoekige panelen van de hand van Florimond Van Acker. De rondboogdoorgang naar achterliggend salon werd onder meer versierd met kariatiden.