Dit gebouw vormde met nummer 35-37 de bebouwing van de plaats genaamd "boven de kerk", mogelijk daterend uit de eerste helft van de 18de eeuw en bestaande uit twee L-vormige vleugels gegroepeerd rondom een rechthoekige ruimte, het huidige nummer 333 in de noordwestelijke hoek, nummer 35-37 in de zuidoostelijke hoek. Nummer 33 behield deze L-vorm, het woonhuis aan straatzijde gelegen, de stalvleugel haaks op de achtergevel. Gebouwen met oude kern van vakwerk en silexblokken uit de 18de eeuw, in de tweede helft van de 19de eeuw grondig gewijzigd.

Het woonhuis is een breedhuis van het dubbelhuistype, vier traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak. De oude kern blijkt uit de resten van vakwerkbouw in linker-, zij- en achtergevel, op een onderbouw van silexblokken; de rechter zijgevel is gedeeltelijk uit silexblokken opgetrokken. Het stijl- en regelwerk bestaat uit een ankerbalkgebint en een ankerbalkstandjuk met geschoorde nokstijl als kapgebint; bakstenen vullingen. De voorgevelordonnantie dateert uit de tweede helft van de 19de eeuw: getoogde, bakstenen vensters en een rechthoekige deur in een kalkstenen omlijsting (eerste helft 19de eeuw).

Het dienstgebouw (voormalige dwarsschuur en stal) behield in de achtergevel resten van de vakwerkbouw, tevens een vrij groot muurvlak van silexblokken. De voorgevel dateert in zijn huidig uitzicht vrijwel volledig uit de tweede helft van de 19de eeuw, met de getoogde, bakstenen muuropeningen en de gedichte, bakstenen korfboogpoort van de dwarsschuur.