Halfvrijstaand, neoclassicistisch herenhuis uit het vierde kwart van de 19de eeuw, verbouwd circa 1925. IJzeren hek rechts leidt naar beboomde tuin met oude molenwal van de vroegere Prinsessenmolen; voormalige dienstgebouwen, heden verbouwd tot binnenhuisarchitectuurbureau. Breedhuis van heden vijf in plaats van negen traveeën + vier traveeën op rechter zijgevel en twee bouwlagen onder pannen schilddak. Dubbelhuis op arduinen sokkel van de verhoogde begane grond. Lijstgevels voorzien van neoclassicistische bepleistering uit verbouwingsperiode in het eerste kwart van de 20ste eeuw, zie festoenen. Deurtravee gemarkeerd door bordestrap en afgeronde en geriemde deuromlijsting van arduin; vleugeldeur met art-decoglas-in-lood en driezijdige erker onder leien dakje van circa 1925. Gevel horizontaal geritmeerd door doorgetrokken balkonplaat, lateien en waterlijst. Vensters met afgeronde bovenhoeken in geriemde omlijsting met versierde sluitsteen. In bakstenen achtergevel vensters met afgeronde bovenhoeken, deels blind, en behouden rondboogvenster met art-decoglas-in-lood van trappenhuis boven recente veranda.

Interieur: hal en woonkamer met neo-Lodewijk XVI-stoffering, zie plafonds en deuren verfraaid met onder meer muziekinstrumenten en kelk met slang, zie dokterswoning in het tweede kwart van de 20ste eeuw, aangevuld met art-deco-elementen voor onder meer deurklinken, glas in lood, schouwmantel en granitovloer met mozaïek.