De naam is een verbastering van Willibrordushof, wat kan wijzen op een hoge ouderdom. Een Peter Wilborts wordt vermeld in 1548; de hoeve zelf wordt voor het eerst vermeld in 1634. Langgestrekte hoeve reeds aangeduid op de Ferrariskaart (1771-77) en in de Atlas van de Buurtwegen (1845). De huidige ordonnantie dateert uit eind 19de-begin 20ste eeuw.

Witgeschilderd bakstenen gebouw van één bouwlaag onder mank zadeldak (mechanische en Vlaamse pannen). Dropmotief onder de dakrand. Smeedijzeren muurankers met krullen. Het woonhuis is een dubbelhuis van drie traveeën, voorzien van getoogde muuropeningen. De stal werd in het woongedeelte opgenomen. Twee rechthoekige schuurpoorten.