De kapel was reeds als dusdanig aangeduid in de Atlas van de Buurtwegen (1846). Het is een kapel van twee traveeën en halfronde koorsluiting en dateert uit het begin van de 19de eeuw. Witgekalkt bakstenen gebouw onder zadeldak (leien) met dakruiter, op een gepikte plint. De voorgevel is voorzien van aandak en muurvlechtingen, twee baksteenpilasters met een beschilderd hardstenen kapiteel, een recente rondboognis, en een rechthoekig portaal in een kalkstenen omlijsting op neuten. In de zijgevels, twee licht getoogde vensters met beschilderde hardstenen latei en lekdrempel; diefijzers. Bepleisterd interieur met tongewelf.

Bij de kapel staan drie opgaande zilveresdoornen met ingesneden blad. Vermoedelijk is dit wat nog rest uit een aanplanting van vier stuks. Het voorzien van bomen bij een kapel is een veel voorkomend fenomeen dat gestoeld is op traditie. Het gebruik van deze soort wijkt af van de traditionele toepassing, waarbij meestal lindebomen werden gebruikt.