Hoeve "DE POTTERIE" zie naambord.

Zogenaamd naar de vroegere eigenaar met name het klooster van de Potterie. Het klooster was sedert 700 jaar tot 1979 reeds eigenaar van de hoeve.

1279: in een oorkonde van 9 september 1279 wordt melding gemaakt van een wettelijke gifte gedaan door Pieter de Wilde aan Gauthier Goederik, ten voordele van het hospitaal van Onze-Lieve-Vrouw ter Potterie te Brugge, van 15 gemet grond te Sint-Andries, gebouwen en bomen inbegrepen.

1561-1571: op de kaart van Pieter Pourbus staan op de plaats van de hoeve zogenaamd "De Potterie" hoevegebouwen weergegeven.

1770-1778: op de kaart van Ferraris staat het boerenhuis met de bergschuur weergegeven.

1835: volgens het primitief kadasterplan was de hoeve toegankelijk aan de Zandstraat via een lange dreef. De hoeve bestond uit een woonhuis, een bergschuur en een boomgaard.

1885: het woonhuis wordt uitgebreid in zuidelijke en westelijke richting.

1915: vervangen van de strobedekking door pannen.

1917: verbreden van het boerenhuis.

1919-1920: plaatsen van bakstenen binnenmuren in de schuur.

1927: uitbreiding van de schuur in zuidelijke richting.

1932: verbouwen van het boerenhuis, met betrekking tot verhogen van de topgevel.

1949: uitbreiding van de bijgebouwen.

1989: uitbreiding van het woonhuis in westelijke en zuidelijke richting.

1993: vergroten van de bijgebouwen in zuidelijke richting.

Hoeve bestaat uit een woonhuis en een bergschuur met afzonderlijke paardenstal ten oosten van de bergschuur en de varkensstal ten westen ervan.

Driebeukige bergschuur met bijna vierkante plattegrond. Voorzien van een schilddak aansluitend bij het zadeldak boven de doorrit. De gehele dakconstructie steunt op de buitenmuren die verstevigd zijn door drie kleine en vier grote steunberen, en op houten stijlen. De noordoosthoek van het dak is gestut door een zware schuin opgaande steunbeer. De zes stijlen zijn twee aan twee verbonden door een trekbalk. Tussen de stijlen en de opgelegde balken werden er dubbele sporen aangebracht. Boven het middelste gebint komt een schaargebint dat op de trekbalk van de middelste stijlen rust. Vanuit het midden van de buitenste trekbalkgebinten vertrekken twee schaarpoten die verbonden worden door een bintbalk en eveneens een schaargebint vormen. De bintbalken van die twee schaargebinten worden door pen-en-gat met elkaar verbonden en vormen een kruis. Bovenop de kruising steunt de nokstijl, waarop de korte noknaald ligt. De nokstijl wordt door twee schuine schoren ondersteund.

Het zadeldak dat boven de doorrit ligt wordt ondersteund door een stijlgebint en een nokstijl. De hoekkeperbalk die de verbinding van dit zadeldak met het schilddak vormt, wordt ondersteund door het stijlgebint van het zadeldak en door een opgelegde balk van de gebinten die het schilddak dragen.

Interieur. Vroeger had de schuur binnenin een open tasruimte tussen de gebinten. Aan de noord- en de oostzijde was er telkens een koestal met tussen in een paardenstal. In 1919-1920 werden bakstenen binnenmuren opgetrokken. Aan de westzijde zit de doorrit op de oorspronkelijke plaats van een houten dorsvloer. De dorsvloer bestond uit balken die horizontaal in de grond zijn geplaatst en waarop dwarsliggende planken werden aangelegd. De aarde tussen de horizontale balken werd vermengd met steenbrokken en zand.