Oudste verwijzing naar het bos dateert van circa 1450 als Graenvalbusch, vermoedelijk was het toen een eikenbos.

Op de Ferrariskaart (1770-1778) vermeld als 'Bois de Grandval'. Het bos is gelegen op een zuidelijke uitloper van de interfluviale kam tussen Schelde- en Leiebekken. De heuvelrug heeft een zuidoost-noordwest oriëntatie met de Zandbeek aan de voet van de westelijke helling.

Nu beslaat het bos een oppervlakte van 18 ha en is deels een eiken-haagbeukenbos en deels eiken-beukenbos. Het wordt van west naar oost doorsneden door een wandelweg, uitlopend op de Pevergnestraat, tevens de weg naar een vermoedelijk jachthuisje, gemarkeerd door een ijzeren hek tussen twee pijlers, naar verluidt afkomstig van het gemeentelijk park en hier geplaatst in de jaren 1980.