Voormalig pakhuis, heden gebruikt als magazijn. Volgens literatuur- en kadastergegevens gebouwd circa 1841 op de plaats van een kleiner volume en aanvankelijk horende bij de olieslagerij van de familie Burm. Gebruikt voor de opslag van lijn-, hennep-, en raapolie in de kelders én van afgewerkte producten op de verdiepingen.
Langwerpig haaks op de straat ingeplant gebouw. Oorspronkelijk iets achterin gelegen en slechts twee bouwlagen hoog pakhuis met een blinde voorpuntgevel, zoals afgebeeld op een briefhoofd van de firma "Charles-Louis De Smedt & Cie". Mogelijks gelijktijdig met de bouw van de woning Pieter Gorusstraat nummer 36 in 1866 naar de straat toe vergroot, verhoogd en voorzien van de huidige voorgevel.
Industrieel gebouw van drie traveeën en drieënhalve bouwlaag onder een afgewolfd pannen zadeldak deels doorlopend over nummer 36. Middentravee met verbrede poort onder half rond bovenlicht met waaier. Verdiepingen verlicht door kleine getoogde en één boogvormig venster met deels bewaard houtwerk. Bovenaan drie rechthoekige zoldervenstertjes vroeger in gestucte fries.
COLMAN, K., e.a., Zele-Dijk, vroeger en nu, 1 in Heem- en Oudheidkundige Kring Zele, Jaarboek Nr. 14, 1983, p. 86.
DE WILDE, I., Brochure Open Monumentendag 1997 Zele-Berlare, z.p., z.d. (1997).
Bron: BOGAERT C., DUCHÊNE H., LANCLUS K. & VERBEECK M. 2006: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie Oost-Vlaanderen, Gemeenten: Berlare, Buggenhout, Lebbeke, Waasmunster, Hamme en Zele, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 20n, onuitgegeven werkdocumenten. Auteurs: Verbeeck, Mieke; Duchêne, Helena Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
