Dieper in gelegen gemeentehuis met voorliggend plein, ingewijd in 1975, naar ontwerp van architecten Marcel Holvoet (Kuurne) en Jacques Kindt (Kortrijk).

Tot aan de tweede Wereldoorlog waren de gemeentediensten gehuisvest in café "Oud Gemeentehuis " (zie Wapenplein nummer 1). De gouverneur drong aan op een andere locatie voor de gemeentediensten en in 1939 kocht het gemeentebestuur een bestaand herenhuis aan en in maart 1940 verhuisde de gemeentediensten naar de Kerkstraat nummer 10.

Door de aangroei van de bevolking en de daarmee gepaarde uitbreiding van de diensten werd na de Tweede Wereldoorlog gezocht naar een nieuw onderkomen. De parochiezaal "Tap" of "Jongelingenkring" werd aangekocht en waarvan een deel werd afgebroken, samen met de naastliggende eigendommen, voor het bouwen van een nieuw gemeentehuis. Een eerste ontwerp dateert van 1960, maar door allerlei administratieve belemmeringen werd de eerste steen pas gelegd in 1970. Op 9 mei 1975 verhuisden de gemeentediensten van de Kerkstraat naar het nieuwe gemeentehuis.

Rechthoekig volume van twee en halve bouwlaag onder plat dak. Begane grond bekleed met gele baksteen doorbroken door glazen portaal. Horizontale gevelgeleding door het luifelachtige cordon tussen de eerste en tweede bouwlaag en de zware kroonlijst. Bovenverdiepingen verticaal geritmeerd door de doorgetrokken vensterregisters met borstweringen.

Voor het gemeentehuis borstbeeld van schilder Evariste Carpentier, in 1845 in Kuurne geboren als derde kind uit een landbouwersgezin. Hij studeert aan de Academie van Kortrijk en Antwerpen. Met de jaren evolueert zijn schilderkunst van de romantiek naar het impressionisme. In een eerste periode schildert hij vooral genrestukken en taferelen uit de Franse Revolutie, later vooral levendige scènes uit het boerenleven en schitterende landschappen. Hij maakt onder andere twee grote doeken bestemd voor de Sint-Michielskerk in Kuurne: "De triomf van Sint-Michiel" en "Aanbidding der Wijzen" (kersttafereel). In 1880 gaat Evariste Carpentier in Parijs wonen bij zijn vriend-schilder Jan Van Beers. Hij schildert er een groot aantal romantische geschiedenis- en oorlogstaferelen. De herinnering aan Kuurne blijft heel levendig, ook in zijn werk. Zo schildert hij onder meer in Parijs in 1880 een interieur van een Kuurnse boerderij (goed "te Middernacht") met figuren waarvan hij in zijn geboortedorp voorstudies gemaakt had. Na zijn huwelijk met Jeanne Smaelen, woont hij in Ter Hulpen. In deze periode ondergaat zijn werk een metamorfose. Hij zet de belangrijkste stap in zijn loopbaan. Van nu af aan wordt Carpentier de poëtische schilder van het plattelandsleven. Onder invloed van het Franse impressionisme wordt Evariste Carpentier één van onze vroegste vertegenwoordigers van het luminisme. In tegenstelling tot heel wat Franse impressionisten blijven tekening en vorm even belangrijk als licht en kleur. Carpentier hield tentoonstellingen in Chicago, Barcelona, Wenen, Berlijn. In 1897 wordt Evariste Carpentier tot leraar benoemd aan de Koninklijke Academie van Luik. Hij is er directeur van 1904 tot 1910 en blijft er les geven tot 1919. Na een langdurige ziekte overlijdt hij in 1922 in Luik. Nu pas beseft men ten volle de belangrijkheid van zijn oeuvre en wordt zijn werk dan ook gewaardeerd in binnen- en buitenland. Werken van Carpentier zijn te bewonderen in diverse musea (Kortrijk, Mechelen, Namen, Antwerpen, Luik, Triest, Montpellier) en andere openbare gebouwen: Gemeentehuis Kuurne: "De Vreemdelingen", "Haar Bruiloftsdag", "Bezoek aan de herstellende", "Oproer in de Vendée", "De Gierigaard".

• Gemeente Kuurne