Sint-Antoniuskapel, opgetrokken in het laatste kwart van de 19de eeuw, ter vervanging van een oudere kapel minimaal teruggaand tot het begin van de 18de eeuw.

De vroegere kapel bevond zich op gronden van de heerlijkheid "Doopsels" en wordt een eerste maal vermeld in 1702 als "Sint-Antuenus capelleke". In 1887 wordt de kapel aan de overzijde van de straat herbouwd door Adolphe Debien, de pastoor van Deerlijk (en daarvoor van Sint-Katharina), die eigenaar was van de omliggende gronden. Toegewijd aan Sint-Antonius Abt die onder meer wordt aanroepen tegen veeziekten. Echter vooral gekend als bedevaartsoord voor ongehuwde vrouwen op zoek naar een levenspartner. Honoré Lagae uit Sint-Eloois-Winkel componeerde daaromtrent in het begin van de 20ste eeuw "De Beêweg naar Sint-Antonius", een lied dat – getuige de verschillende versies die van het lied bewaard bleven – een ruime verspreiding kende.

Kapel gelegen op het einde van de Sint-Antoniusstraat, waar de weg in een hoek van grosso modo 90° naar het zuiden afbuigt. Smalle hoge kapel in donkerrode baksteenbouw met verdikt basement, onder leien zadeldak tussen aandaken. Toegang onder Tudorboog waarin neogotische houten vleugeldeur, bovengaand lancetvenster (gedicht). Zijgevels gekenmerkt door twee lancetvensters met ijzeren roedeverdeling, onder een aflijnende muizentandfries. Gebruik van natuursteen voor treden (vernieuwd), afzaten, dekplaten, kraagstenen, topstuk en schampstenen. IJzeren ankers en topkruis (verdwenen). Omringend stoepje in betontegels.

Interieur. Lichtgeel geschilderde baksteenwanden onder beplankt spitstongewelf, nieuwe cementtegelvloer. IJzeren altaarhek met speerpunt- en bloemmotief waarachter houten altaar met beeld en relikwie van Sint-Antonius. Kruisbeeld tegen de altaarwand en flankerende beelden van Christus Heilig Hart en Maria met rozenkrans op houten consoles.