Achter het huis nummer 5 bevindt zich een merkwaardig L-vormig gebouw uit de eerste helft van de 17de eeuw, in de tweede helft van de 19de eeuw uitgebreid met een U-vormig erf waarrond hoevegebouwen; thans verlaten. De oudste gekende eigenaar (1637) van het gebouw is drossaard Engelberg.

Het 17de-eeuwse gebouw is gebouwd op de stadswal, die in de onderbouw duidelijk zichtbaar is. Het is een witgekalkt, bakstenen gebouw van twee bouwlagen onder steile zadeldaken (Vlaamse pannen), op een gevelsteen op de oostelijke en noordelijke zijgevel gedateerd 1634. Het niveau extra muros (ten westen) is aanzienlijk lager dan dat intra muros. Verankering door middel van smeedijzeren muurankers met krullen.

De westgevel telt vier traveeën; onderaan, de resten van de stadswal. Dakrand op houten consoles, met een dropmotief eronder. Mergelstenen hoekbanden. Een houten kruiskozijn, op één licht na gedicht. Rechts werd in de tweede helft van de 17de eeuw een vergroting onder lessenaarsdak aangebouwd, op de benedenverdieping voorzien van een kalkstenen kloosterkozijn met negblokken, sponningbeloop in het benedenlicht, en ontlastingsboog van een rollaag en een platte laag; twee kleine, getoogde bovenvensters; ter halver hoogte van de gevel loopt een rollaag.

De zuidgevel telt vier traveeën; afwerking zie hoger; aangepaste vensters (19de eeuw): rechthoekig, onder houten latei, beluikt op de benedenverdieping, met hardstenen lekdrempel op de bovenverdieping; het linker benedenvenster behield gedeelten van de oorspronkelijke, kalkstenen omlijsting, geprofileerd en voorzien van negblokken.

De oostelijke zijgevel is voorzien van aandaken en vlechtingen; de geveltop is afgelijnd door middel van een dropmotief; in de geveltop bevindt zich een gevelsteen met hogervermelde datering en twee getoogde, bakstenen vensters.

De noordelijke en oostelijke gevels tellen elk drie traveeën; de muizetandfries is vervangen door een rechte, mergelstenen lijst. De vensters zijn aangepast (19de eeuw), in de noordgevel resten van de oorspronkelijke muuropeningen een aantal kalkstenen negblokken en een gedicht kalkstenen kloosterkozijn; in de oostgevel heeft het benedenvenster een oorspronkelijke kalkstenen omlijsting; in dezelfde gevel, rechthoekige deur (19de eeuw) onder houten latei, met bel.

Van de noordelijke zijgevel is alleen de geveltop zichtbaar, met aandak en vlechtingen, en afgelijnd met een rechte muizetandfries. In de geveltop de gevelsteen met jaartal, en een rondboogvenster in een natuurstenen omlijsting met aanzetstenen en sluitsteen.

Aanleunend tegen de noordelijke zijgevel, woonhuis van de hoeve, door middel van een cartouche gedateerd 1641. Witgekalkt, bakstenen gebouw op gepikte plint. Vier (?) traveeën en een bouwlaag onder gebogen zadeldak (Vlaamse pannen). Eén smeedijzeren muuranker. Twee houten bolkozijnen en drie dito kozijnen, waarvan twee beluikt en getralied. Rechthoekige deur in een houten omlijsting.

De U-vormige dienstgebouwen dateren uit de 19de eeuw, hoewel de schuur een oudere, waarschijnlijk 17de-eeuwse kern heeft (S-vormig muuranker); in de Atlas van de Buurtwegen (1846) staan op deze plaats trouwens gebouwen aangeduid langsheen de Engelenstraat.

Ten westen, stallen van zes traveeën en anderhalve bouwlaag onder lessenaarsdak (Vlaamse pannen), met uitstekende dakrand. Getoogde muuropeningen en halfronde bovenvensters. Ten oosten, dwarsschuur van vijf (?) traveeën onder zadeldak. Verschillende muuropeningen, voornamelijk uit de 19de eeuw, waaronder een verankerde, bakstenen korfboogpoort. Aangebouwde latrine onder lessenaarsdak tegen de voorgevel. Zijgevels met aandak en vlechtingen. De noordzijde wordt gevormd door een open schob onder lessenaarsdak (Vlaamse pannen); oorspronkelijk was dit een stal, waarvan de zuidelijke wand werd afgebroken.

Interieur: in één van de vertekken, een schoorsteen met renaissance-schoorsteenwangen.