Het huis dat sedert 1431 bekend stond onder de benaming "Het Moleneyzer" werd vernield tijdens de Eerste Wereldoorlog. 4 juli 1917 kreeg apotheker Jules Van Hoof toestemming om deze woning als apotheek her op te bouwen naar plannen van architect F. Flerackers (gedateerd 20 maart 1917). De plannen werden 20 april 1917 ook goedgekeurd door de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen maar blijkbaar werd de woning toch pas na de oorlog gerealiseerd of afgewerkt want op 25 maart 1920 kreeg Van Hoof opnieuw toelating van het stadsbestuur om deze plannen te realiseren. Hij ontving hiervoor steun van het hulpcomité "Oeuvre Suisse en Belgique" (zoals ook te lezen op een gevelsteen).

Interbellum neorococo breedhuis van drie traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak (kunstleien) en een snijdend zadeldak dwars op de straat met een symmetrische witstenen gevel, bekroond met een halsgevel die gevat is tussen geblokte hoekpilasters. De gevel wordt opengewerkt met segmentboogvormige vensters met geknikte bovenhoeken in een geprofileerde omlijsting met casementen op de borstweringen. De borstwering is voorzien van de opschriften "Apotheek", "OSB 1917" en "Drogerij" op de bel etage, en "Het Moleneyser" centraal op de tweede verdieping.

De middentravee wordt benadrukt met spiegelboogvormige muuropeningen, een deur met waaiervormig bovenlicht, een balkon op de bel-etage, en een rocaillesluitsteen op de begane grond en de tweede verdieping. De top, geflankeerd door vleugelstukken, heeft een gebogen kroonlijst met gestrekte uiteinden en drie oculi. Het geschilderde houten schrijnwerk heeft een kleine roedeverdeling in de topgevel en in de bovenlichten (waaiervormig bij het bovenlicht van de deur en gebogen (inclusief middendorpel) bij de vensters van de middentravee op de eerste en tweede verdieping). De vensters op de eerste en tweede verdieping hebben kruisramen.