Het huis genaamd "Het Groenhuys" is de voormalige gildekamer van de Voet- of Kruisbooggilde. Het was van oudsher ingericht als herberg en gasthof met een afzonderlijke kamer voor de gilde. Eind 18de eeuw werd het door de Fransen aangeslagen en openbaar verkocht. Vanaf 1849 werd het uitgebaat als "Hôtel de Brabant". 15 maart 1928 kreeg de Lierse Duivenbond toelating om deze woning om te vormen tot een horecagelegenheid met een pui naar plannen van architect Bernard De Meyer-Charle (gedateerd 11 januari 1928). Een jaar later (27 juni 1929) werd ook een glazen afdak toegestaan naar plannen van architect Gustave Brion (gedateerd 29 maart 1929). Tijdens het laatste kwart van de 19de eeuw werd de gevel ontpleisterd en 8 mei 1992 werd het pand beschermd als monument bij Ministerieel Besluit.

Diephuis van vier traveeën en drie bouwlagen onder een schilddak (leien) met een 19de-eeuwse bakstenen, ontpleisterde lijstgevel met gedichte muurankers, een witgeschilderde houten kroonlijst op klossen en een verkleinende ordonnantie van rechthoekige vensters met blauwhardstenen dorpels. De vensters op de bovenverdiepingen hebben geschilderd houten schrijnwerk (kruisramen op de eerste verdieping) met een kleine roedeverdeling en glas in lood. De naoorlogse symmetrische, drieledige pui heeft een geschilderde en gepleisterde omlijsting, aluminium schrijnwerk en een leien afdak.

"Het Groenhuys", voormalige gildekamer van de Voet- of Kruisbooggilde. Van oudsher ingericht als herberg en gasthof met een afzonderlijke kamer voor de gilde. Door de Fransen aangeslagen en openbaar verkocht in 1798. Vanaf 1849 uitgebaat als "Hôtel de Brabant". Heden café; vier traveeën en drie bouwlagen onder leien schilddak, uit de eerste helft van de 19de eeuw. Eertijds bepleisterde lijstgevel met verkleinende ordonnantie. Rechthoekige vensters met arduinen dorpels. Gedichte muurankers. Houten kroonlijst op klossen en aangepaste begane grond.