Het voormalige "Colveniershuys" (gildehuis van de Kolveniers of Busschieters) werd eind 18de eeuw door de Fransen aangeslagen en verkocht onder de benaming "'t Wit Kruis". Eind 19de eeuw bevond zich hier een huis met een neoclassicistische gevel en het opschrift “De Hesp”. In 1913 werd toelating verleend voor de bouw van een historiserende burgerwoning naar ontwerp van architect Edward Careels met smeedijzerwerk van de Lierse kunstsmid Lodewijk Van Boeckel.

Vroeg 20ste-eeuws neorococo hoekpand van drie bouwlagen en twee traveeën op de Grote Markt, drie traveeën aan de Antwerpsestraat en een afgeronde hoektravee, onder een mansardedak (leien). De witstenen lijstgevel heeft een klokgevel aan de Grote Markt en segmentboogvormige, eveneens witstenen dakkapellen aan de Antwerpsestraat en op de hoek. De muuropeningen zijn segmentboogvormig, op de verdiepingen met geprofileerde lekdrempels op rocailleconsoles. Het hoektravee wordt op de verdiepingen gemarkeerd door spiegelboogvormige vensteropeningen, een halfronde erker met rocailleversieringen en hogerop een deurvenster in een rocaille-omlijsting en een balkon met stenen balusters (dat ook aanwezig is bij de dakkapel van die travee). De topgevel wordt gemarkeerd door een rechthoekig venster met een oculus erboven, voluten en rocailles en een bekronend Cupidobeeld. De woning heeft een deur op de Grote Markt en aan de Antwerpsestraat, de eerste met decoratief smeedijzerwerk in het bovenlicht (onder meer een pijlenkoker verwijzend naar de Kolveniers). De overige muuropeningen hebben schrijnwerk (in geschilderd hout op de begane grond en in de erker) met een kleine roedeverdeling voor de bovenlichten en voor de vensters van de dakkapellen en de topgevel. Het gebogen schrijnwerk en glas in de erker is vervangen door een vlakke uitvoering.