Het huis genaamd "Het Schildeken" of "Sint-Merten" werd verwoest tijdens de Eerste Wereldoorlog. 20 april 1917 kregen de kinderen Van Wassenhoven toelating voor de heropbouw van een winkelhuis, genaamd "De Gouden Ring" naar ontwerp van architect J.B. Van Bouchout, gedateerd 10 augustus 1916 en 3 februari 1917 goedgekeurd door de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen. Hiervoor werden verschillende alternatieve ontwerpen van de winkelpui gemaakt. Het belang dat gehecht werd aan die winkelpui bleek ook nog in 1942 toen de dochters Van Wassenhoven een rolluik en zonnetent lieten installeren naar plannen van Eugeen Van Ouytsel. Hiertegen kwam verzet, in het bijzonder omdat hiervoor blauwhardstenen lijstwerk diende te verdwijnen. De lokale bouwraad stelde voor de eigenaars te verplichten alles in de oorspronkelijke toestand te herstellen maar volgens Van Ouytsel was er geen alternatief en hij beloofde er in de toekomst voor te zorgen dat de gevels in hun oorspronkelijke stijl bleven, voor zover dat in zijn macht lag. Voor de zonnetent adviseerde de Antwerpse architect Jos Ritzen (waarschijnlijk als lid van het Provinciaal Comité voor Monumenten en Landschappen) het stadsbestuur dat er geen bezwaar was mits geen felle kleuren of reclameopschriften gebruikt werden. 8 november 1955 kregen de uitbaters toelating voor een nieuwe winkelpui naar plannen van architect Richard De Bruyn maar deze werd nadien ook gewijzigd.

Interbellum eclectisch diephuis (met zowel neorococo als neobarokke elementen) van drie traveeën en vier bouwlagen onder een zadeldak (leien). De gevel heeft een witstenen parement en wordt bekroond door een in- en uitgezwenkte topgevel en geordonneerd door pilasters, op de derde verdieping met vergulde Ionische kapitelen. De bel-etage wordt gemarkeerd door een gevelbrede gebogen erker onder een waterlijst op modillons met een tandlijst, en centraal bekroond met een gebogen fronton en rocaille sluitsteen. De gevel wordt op de bovenverdiepingen opengewerkt met schouderboogvormige vensters met vergulde rocaille sluitstenen. De borstweringen zijn versierd met spiegels, op de tweede verdieping met het opschrift "De Gouden” en “Ring". Een gekorniste kroonlijst op klossen heeft een tandlijst en centraal een gebroken gebogen fronton en vergulde strikvormige decoratie ertussen. De geveltop erboven is gevat tussen voluten met siervazen (bekroond met vergulde vlammen) en wordt gemarkeerd door een centrale oculus in een omlijsting met guirlandes en hogerop een medaillon met het opschrift '’t jaar 1917'. De topgevel wordt bekroond door een gebogen waterlijst met gestrekte uiteinden en een verguld beeld van Sint-Elooi. Op de bovenverdiepingen hebben de vensters houten geschilderd schrijnwerk (kruisramen op de tweede en derde verdieping) met een kleine roedeverdeling in de bovenlichten en in het oculus. De gevelbrede rechthoekige winkelpui is gevat onder een kroonlijst.

"Het Schildeken", modo "Sint-Merten", vernield in 1914 en heropgebouwd onder de benaming "De Gouden Ring" naar ontwerp van J.B. Van Bouchout (zie gevel). Bouwaanvraag van 1916, opnieuw ingediend in 1921.

Diephuis met natuurstenen parement van drie traveeën en vier bouwlagen onder zadeldak. In- en uitgezwenkte topgevel met neorococo-elementen, geordonneerd door pilasters. Gevelbrede gebogen erker onder waterlijst op de bel-etage. Schouderboogvensters met rocaillesluitsteen. Borstweringen met opschrift "De Gouden Ring" en spiegelversiering. Gekorniste kroonlijst op klossen. Top tussen voluten met siervazen, gemarkeerd door oculus in omlijsting met guirlandes en hogerop medaillon. Gebogen kroonlijst met beeld van Sint-Elooi. Aangepaste begane grond, oorspronkelijk met centrale deur en afgeronde beglazing.