Hier bevond zich destijds de herberg "De Roode Fles" of "De Groote Zael" en later (circa 1856) een kruidenierszaak, die uitgroeide tot koffiebranderij "De Doornenkroon". Dit pand werd volledig vernield tijdens de Eerste Wereldoorlog. 5 oktober 1923 kreeg de weduwe Van Ouytsel-Berghs toelating voor de heropbouw van het winkelhuis “De Roode Flesch” (“stoomkoffiebranderij E. Van Ouytsel-Berghs”) naar plannen van architect Eugeen Van Ouytsel (gedateerd 14 augustus 1923). Sedert 1963 was in dit gebouw het vredegerecht gevestigd.

Interbellum neotraditioneel diephuis van drie traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak (kunstleien) met een trapgevel. Het parement bestaat uit baksteen met gebruik van witsteen voor de omlijstingen, neggen, steigergaten en speklagen, balusters, panelen en een overhoeks topstuk. De bel-etage wordt benadrukt met schouderboogvormige deurvensters en bolkozijnen als bovenlicht, afgezet met balusters. De hogere verdiepingen hebben kruisvensters en rechthoekige vensters. De gevel bevat decoratieve muurankers en paneeltjes met het opschrift IN DE/ ROODE/ FLES sieren de borstweringen van de tweede verdieping. De blauwhardstenen pui omvat een centrale schouderboogdeur en bovenlicht (met smeedwerk), aan weerszijden geflankeerd door schouderboogvormige vensters. In de pui-omlijsting is een naamsteen aangebracht met het opschrift: "E. Van Ouytsel Bouwmeester". De muuropeningen zijn ingevuld met geschilderd houten schrijnwerk, de bovenlichten op de bovenverdiepingen hebben ook glas in lood.