Ovaal plein met centraal ingeplante neogotische Sint-Martinuskerk, aangelegd in het nieuwe stationskwartier tussen de oude binnenstad en de spoorweg volgens plan van architect H. Vigneron, goedgekeurd bij KB van 18.07.1892. Verkaveld vanaf 1895. Aanleg rond kerk en pastorie met beplanting en voetpaden volgens plan van H. Vigneron van 1903. Georiënteerde kerk waardoor de westgevel niet volledig axiaal op de vroegere Kerkstraat, thans Jean-Baptiste Dekeyserstraat uitziet. In plantsoen voor westgevel monument voor oorlogsvrijwilligers in vorm van rotsblok met opschriften, geplaatst in 1990. Op de plaats van de in 1989 gesloopte neogotische * pastorie, een ontwerp van architect M. De Noyette van 1894, werd in 1995 een park aangelegd, van het plein afgesloten door de behouden gesmeed ijzeren hekken op hardstenen voet en toegangshek tussen gemetselde pijlers.

Bebouwing op de gebogen rooilijn met doorsneerijhuizen opgetrokken uit donkere baksteen met witte banden, drie traveeën en drie bouwlagen onder voornamelijk leien zadeldaken, onder meer nummers 1-5, 14, 15-16. Typische afgeschuinde hoekpanden met iets rijkere afwerking: nummer 6 thans witgeschilderd en verrijkt met sierankers, nummer 7 roodgeschilderd met getrapt dakvenster boven de hoektravee, hardstenen kruiskozijnen en kordons en sierankers, nummers 11-12 met dakvenster met tuitgevelbekroning.