Voormalige hoeve met losstaande bestanddelen, met kern opklimmend tot de late 18de of vroege 19de eeuw, en met bewaarde linderij ten zuiden.

Historiek

De kern van dit gebouw dateert van voor 1819; op de Ferrariskaart (1771-1778) is het evenwel nog niet weergegeven. Vanaf 1851 is het in eigendom van de familie Cleiren – De Bie, die tussen 1864 en 1868 een gedeelte van het woonhuis aan de hoek van Booswegske en de Antwerpsebaan converteren tot rosmolen, en daarnaast ook een nieuwe droogerij voor chicorei oprichten. Circa 1880 zijn enkele bijgebouwen gesloopt en omstreeks 1888 is de rosmolen gemoderniseerd tot stoommolen voor pee en graan. In 1895 zijn de gebouwen verkocht aan Eduard Frans Le Clef uit Antwerpen. In 1905 zijn de klein-industriële gebouwen opnieuw omgevormd tot batiment rural. In 1947 is het geheel na oorlogsschade hersteld en in 1967 is het onteigend. Een plan uit 1977, opgemaakt naar aanleiding van uit te voeren schilderwerken, toont in het linkse gedeelte van het langsheen Booswegske gesitueerde woonhuis kamers georganiseerd rond een centrale gang, met tegen de zijgevel aan de Antwerpsebaan twee opkamers. In het rechts aangebouwde volume zijn de ruimten georganiseerd rondom een stal met toegang in de oostelijke zijgevel. Volgens hetzelfde grondplan huisvest de aangelegen, voor 1981 gesloopte constructie een open wagenhuis, bergplaats en stalling. Het ten noorden gesitueerde gebouw is ingericht als schuur en stal. Deze laatste is omstreeks 1995 omgevormd tot werkplaats.

Beschrijving

Er resten nog slechts het voormalige woonhuis aan de kruising Booswegske en Antwerpsebaan, en de ten noorden daarvan gelegen, tot loods omgevormde en sterk verbouwde schuur/stal met 20ste-eeuwse kern. Aan zijde van het Booswegske bevindt zich tegen het voormalige woonhuis van vijf traveeën een licht terugspringend volume van twee traveeën. Beide omvatten één bouwlaag onder zadeldak met vervangen pannen en nieuwe dakvlakvensters. De gevel van het voormalige woonhuis heeft een bezetting met hoeklisenen en getrokken schijnvoegen, en heeft ter hoogte van de centrale toegang en de flankerende traveeën een licht vooruitspringend middenrisaliet. De dagkanten van de toegang zijn afgeschuind en afgewerkt met een gepleisterde omlijsting met imitatievoegen, bekroond met een sluitsteen. De geriemde vensteropeningen hebben hardstenen dorpels en houten luiken met karakteristieke metalen sikkelvormige sluitingen. Tegen de gevel van het rechtse volume is een structuurpleister aangebracht, en zijn onder de dakrand de dubbele muurankers bewaard. De zijgevel heeft vervangen poortschrijnwerk, waarboven nog een houten luik en twee oculi.

Voor het woonhuis bevindt zich een rij van zes geknotte lindes.