De ruime villa met verspringende volumes is in 1941 opgetrokken voor landbouwer Emilius Gustavus Weemaes-Van Gysel (° 3.5.1879).
Het woonhuis van twee bouwlagen waarboven schilddak is opgebouwd uit een sokkel van platte bruine baksteen, en een parement van gele platte baksteen met schaduwvoeg. De nagenoeg vierkante plattegrond heeft in de noordelijke travee een ingesneden hoek waartussen een plantvak op de begane grond en een balkon met metalen balustrade op de eerste verdieping; aan de zuidelijke travee is een ruime, vooruitspringende halfronde erker met kegelvormig dak toegevoegd. Daartussen is de toegang gelegen met forse omlijsting in geglazuurde baksteen en met geprononceerde, bepleisterde banden en hoeken. Deze heeft een getrapt bordes en een sokkel uit blauwe hardsteen, en is bekroond door een driehoekige fronton met sluitsteen waarin het bouwjaar 1941 weergegeven is. Daaronder bevindt zich het monogram van de bouwheer WVG. In de opening is het oorspronkelijke deurschrijnwerk bewaard met ruitvormige roedeverdeling, stervormige deurknop en dito geëtst glas, geflankeerd door zijlichten met fijn en decoratief metalen traliewerk.
Rechts van de toegang is de trappenhal geaccentueerd door een kleine rechthoekige vensteropening waarboven een verticale, halfrond bekroonde lichtschacht met geëtste beglazing. De rechthoekige vensteropeningen zijn verdeeld door meerdere raamposten en hebben dorpels van geglazuurde tegels. Ter hoogte van de halfronde erker is het houten vensterschrijnwerk met geprofileerde stijlen en met rolluiken bewaard. Boven de geprofileerde, brede dakrand is de oorspronkelijke leien dakbekleding vervangen. In het met moderne dakpannen beklede schilddak is de oorspronkelijke centrale dakkapel verwijderd en vervangen door twee dakvlakvensters.
Aan de straat is de oorspronkelijke lage bakstenen afsluiting sterk aangepast: de monumentale, driehoekige bakstenen toegangspoort en verzorgde metalen balustrade zijn verwijderd; het bakstenen muurtje is heden bepleisterd. De villa is grotendeels aan het oog onttrokken door de dichte en hoog opgeschoten beplanting van de ruime voortuin.
- Kadasterarchief Antwerpen, 212: Kadastrale legger, Berendrecht, artikelnummer 1809.
- Kadasterarchief Antwerpen, 207: Mutatieschetsen, Berendrecht, 1942/2.