Teksten van Windmolen Westmolengeest

https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/10828

Windmolen Westmolengeest ()

De korenwindmolen Westmolengeest of Buitenmolen, één van de twee resterende in de Antwerpse Noordpolders, is een stenen bovenkruier (stellingmolen) van 1822.

De molen werd opgericht door de Berendrechtse aannemer Jacob Royers in opdracht van molenaar Joannes Lamberechts. Drie jaar eerder was de meer oostwaarts gelegen Buitenmolen (een houten staakmolen) verplaatst naar Woensdrecht in Nederland waar hij in 1923 werd afgebroken. Carolus Verbeeck-Besseleers die sinds 1833 mede-eigenaar was van de Westmolen, bezat ook de Solftmolen, de andere stenen stellingmolen van Berendrecht. In 1936 werd de molen uitgerust met een dieselmotor met maalsteen maar de molen bleef tot 1947 ook nog met wind malen. Na 1947 werd uitsluitend nog met de elektromotor gemalen. Van 1989 tot 1997 werd een restauratie (eerst kap, nadien maalvaardigheid) uitgevoerd door de Nederlandse firma Gebroeders Adriaens uit Weert, naar plannen van architect Paul Gevers uit Kasterlee. In 2006 werd de molenhoeve gerenoveerd en herbestemd tot horeca.

De Westmolengeest is een achterin gelegen stellingmolen met een gerenoveerde kap (waarop jaartal 1822) en een kuip uit Boomse baksteen met kalkmortel en hout. De molen telt vier verdiepingen met respectievelijk een maalzolder, steenzolder, raderzolder en bovenaan een zware as met wieg. De muuropeningen zijn steekboogvormig en de molen heeft een houten buitengalerij boven de eerste bouwlaag op verticale stijlen. De molen heeft een gevlucht van 22 meter en bewaart drie koppels maalstenen en het binnenwerk. De begane grond was oorspronkelijk als woning ingericht. De molensite omvat ook een molenaarswoning met schuur.

  • ADRIAENSSENS C.C. 1939: Berendrecht, 74-75.
  • KENNES H., PLOMTEUX G. & STEYAERT R. met medewerking van WYLLEMAN L. & HIMLER A. 1992: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Stad Antwerpen, Fusiegemeenten, Bouwen door de eeuwen heen in in Vlaanderen 3ND, Brussel - Turnhout.
  • VERELST A. 1976: De Belgische windmolens in beeld, Zaltbommel, nummer 11.

Auteurs:  Vandeweghe, Evert; Kennes, Hilde
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Je kan deze tekst citeren als: Vandeweghe E. & Kennes H. 2020: Windmolen Westmolengeest [online], https://id.erfgoed.net/teksten/359180 (geraadpleegd op ).


Westmolengeest ()

Stenen graanwindmolen Westmolengeest of Buitenmolen, één van de twee resterende in de Antwerpse Noordpolders.

Opgericht in 1822 door de Berendrechtse aannemer J. Royers; in 1936 uitgerust met een dieselmotor met maalsteen; sedert 1947 buiten gebruik.

Omvatte oorspronkelijk ook de woning van de molenaar met een keuken en herberg op het gelijkvloers en drie slaapkamers op de eerste verdieping.

Achterin gelegen stellingmolen met gerenoveerde kap, waarop jaartal 1822; opgetrokken uit Boomse baksteen met kalkmortel en hout. Vier verdiepingen met respectievelijk maalzolder, steenzolder, raderzolder en bovenaan een zware as met wieg. Steekbogige muuropeningen. Sporen van voormalige buitengalerij boven eerste bouwlaag. Naar verluidt algemene restauratie en heruitbating als molen voorzien.

  • ADRIAENSSENS C.C. 1939: Berendrecht, 74-75.
  • VERELST A. 1976: De Belgische windmolens in beeld, Zaltbommel, nummer 11.

Bron: KENNES H., PLOMTEUX G. & STEYAERT R. met medewerking van WYLLEMAN L. & HIMLER A. 1992: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Stad Antwerpen, Fusiegemeenten, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 3nd, Brussel - Turnhout.
Auteurs:  Kennes, Hilde
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Je kan deze tekst citeren als: Kennes H. 1992: Windmolen Westmolengeest [online], https://id.erfgoed.net/teksten/10828 (geraadpleegd op ).