Het perceel is gelegen op de grens tussen polder- en heidegebied, aan de voormalige Armendijk (zie bewaarde sporen in het landschap). Omstreeks 1820-1834 stond hier een huis en plaets, behorend tot het gehucht De Weelkens en in eigendom van Joannes Cloots, dagloon, Santvliet. Ten gevolge van brandschade liet Cloots dit pand omstreeks 1856 afbreken en meer oostwaarts op het perceel heroprichten. Het gehucht was toen gekend als En de Koey. Omstreeks 1878 liet Jan Baptist Peeters-Carpentier het gebouw aanpassen tot herberg, waarna het circa 1921-1922 aan westelijke zijde is uitgebreid met stal en een vrijstaande constructie achter het hoofdgebouw. Omstreeks 1932 is de caféruimte vergroot, waarbij de achtergevel is aangepast. Na 1970 is de voormalige stal verder omgevormd in functie van het café en in recente tijden is de bestaande achterbouw herbouwd met pannen zadeldak.

Deels aangepaste bakstenen constructie van vier en vijf traveeën en één bouwlaag onder zadeldak (nok haaks op de Antwerpsebaan, mechanische pannen) met rechthoekige muuropeningen onder houten latei. Na 1970 is de gevelindeling van het voormalige stalgedeelte aangepast met twee nieuwe vensters, een vernieuwde houten poort en een smalle deur ter vervanging van een klein raam. De brede vensteropening rechts daarvan dateert van 1932 of later. In recente tijden zijn de gevels rood opgeschilderd met een grijze band als plint en zijn de houten vensterluiken vervangen door grijs en blauw opgeschilderde exemplaren. Verder is het centrale schouwmassief ingekort. Het overdekte terras met houten wanden is na 2007 geplaatst.

Binnenin zijn nog een bewaarde tapkast en toog in neo-Vlaamserenaissance-stijl, oorspronkelijke moer- en kinderbalken, een cementtegelvloer met geometrische motieven en gedeeltelijk bewaard houten schrijnwerk aanwezig.