Park met onregelmatige vorm tussen de Elisabetlaan en de verkaveling ten zuiden van de Arcadelaan (in aansluiting bij Albertstrand). Rond 1900 heeft de gemeente Heist plannen om een waterleidingnet aan te leggen. Er wordt duingrond van de erfgenamen Serweytens aangekocht ten zuiden van de Elisabetlaan, op de grens met Knokke, met de bedoeling om daar oppervlaktewater op te vangen. Langs de latere Arcadelaan, toen een landweg, bouwt men in 1902 een bakstenen watertoren en een bijhorend "gebouw der machienen", gebouw in siermetselwerk onder zadeldak (zie verkavelingsplan van Duinbergen, "Terrain réservé à la prise d'eau de la ville de Heyst sur mer"). Eind 1957 wordt het waterwinningsgebied door de gemeente aangelegd als park met fondsen van de Wereldtentoonstelling 1958 in Brussel. Rijksbouwkundig ingenieur Cumps werkt de plannen uit. Het geheel is opgesplitst in twee delen: een ongemoeid gelaten gebied met spontane duinvegetatie en een gedeelte met kunstmatige aanplantingen. De functie van waterwinningsgebied is in 1985 stopgezet.
LANNOY D., Knokke-Heist. Terugblik, Maldegem, 1998, p. 84, 92.
Bron: CALLAERT G., VANNESTE P. & HOOFT E. met medewerking van DE LEEUW S. & STRUYF J. 2005: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Knokke-Heist, Deel I: Deelgemeente Knokke, Deel II: Deelgemeenten Heist, Ramskapelle, Westkapelle, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL4, onuitgegeven werkdocumenten. Auteurs: Vanneste, Pol; Hooft, Elise; Callaert, Gonda Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Aanvullende informatie
oorsprong Park 58
De oorsprong van het Park 58 kan gesitueerd worden in 1954 toen de Nederlandse acteur en regisseur Carel Briels (1916-1983), auteur van massa-spektakels, zijn ideeën lanceerde om in het waterwinningsgebied een recreatief miniatuurdorp in te richten met respect voor de natuur. Hij inspireerde zich hiervoor op andere voorbeelden in de Côte d’Azur. Hij voorzag een 35-tal paviljoenen, waaronder een boekenwinkeltje, een snoepwinkeltje, enkele eethuisjes en een centraal torentje, gebouwd rond een uniek spektakel van dansende fonteinen. Het geheel zou de naam Rivièra krijgen met als hoofdattractie de zogenaamde “dancing waters”, met verlichte, spuitende fonteinen. Voor de uitwerking hiervoor werd ook een beroep gedaan op de Brusselse architect Alphonse Barrez. Het parkje was oorspronkelijk uitgerust met geplaveide paden. Aan de toegangen van de Elisabetlaan en de Arcadelaan zijn telkens pergola's bewaard.
ANONIEM, S.D., Park en de Riviera in Duinbergen, een stukje geschiedenis, website Natuurpunt afdeling Knokke-Heist, https://www.natuurpunt.be/afdelingen/natuurpunt-knokke-heist/park-58-en-de-riviera-duinbergen-een-stukje-geschiedenis, geraadpleegd 11 oktober 2021.
