De Zeedijk is één van de drie belangrijke groeipolen die Stübben voorziet in zijn verkavelingplan voor Duinbergen. In opdracht van het Ministerie van Openbare Werken wordt de dijk in 1907 doorgetrokken vanuit Heist tot in Duinbergen. De eerste villa's zijn dan al opgetrokken in de duinen nabij de kustlijn. Volgens de richtlijnen van Stübben mochten de villa's op de dijk op één lijn worden gebouwd, in tegenstelling tot de organische inplanting in de rest van de verkaveling. De monotonie werd doorbroken door het geven van een boogvorm aan de dijk. Er werd een dubbele rij villa's voorzien, met voorgevel naar de zee en naar de duinen. Op die manier werden de achterliggende geïsoleerde villa's in tuinen beschermd tegen de zeewind. De villa's werden allemaal gebouwd in een eclectische stijl met belangrijke invloed van de Engelse cottagestijl, die in Het Zoute zou gekopieerd worden. De Société de Duinbergen zorgde voor karakteristieke details: het eigen karakter van banken, badkarren enz. Ook verschenen de eerste hotels langs de Zeedijk. In 1903 wordt op de hoek van de huidige Duinbergenlaan het "Hotel Pauwels" gebouwd naar ontwerp van architect A. Neirynck (Heist); gesloopt in jaren 1970. Op de hoek van de huidige Brieshelling komt het hotel "Beau Séjour", oorspronkelijke naam "Hotel Smets", naar ontwerp van architect Ad. Pirenne; eveneens gesloopt.

De bebouwing evolueert heel snel naar een aaneengesloten rij eclectische bel-etagewoningen; die vanaf het interbellum en in heel hoog tempo vanaf de jaren 1950 worden vervangen door appartementsgebouwen tot negen bouwlagen hoog. Een mooi voorbeeld van een bel-etagerijwoning uit het begin van de 20ste eeuw was zogenaamd "Weltevreden", met kenmerkende neogotische trapgevel naar ontwerp van architect H. Marcq (1864-1926); gesloopt eind jaren 1990. Er blijft nu slechts één voorbeeld bewaard (cf. nummer 410). De oudst overgebleven appartementsgebouwen dateren van het interbellum, bijvoorbeeld nummer 308-309, zogenaamd "Pierlala". Kwalitatieve jaren 1950-appartementen zijn nummers 411, zogenaamd "Flandre", van grijze baksteen; nummer 417, zogenaamd "Mercator", met convexe gevel; nummer 436, zogenaamd "Royal Navy" met gevelbrede, convexe balkons; nummer 459, zogenaamd "Neuilly", modernistische vormgeving met garages op begane grond; nummer 479, met concave gevel van gele baksteen. Typische vormgeving voor de jaren 1960-1970 is nummer 450, zogenaamd "Flamenco", met zigzaggevel gericht naar de zon.

De aanleg van de dijk bestaat uit drie onderdelen: tegen de appartementenrij aan, een rijbaan met parkeerplaatsen, daarnaast nieuw aangelegde wandeldijk met aparte strook voor fietsers; geen leuning aan de rand van de dijk, beperkt hoogteverschil met strand. Ter hoogte van De Wandelaar, een baai met aanlegplaats voor zeilbootjes.