Voornaam burgerhuis in art-decostijl gebouwd in opdracht van de heer Fr. Cammaert, naar een ontwerp door de architect Edward Craeye (gevelinscriptie) uit 1928.

Het hotel Cammaert behoort tot het rijpe oeuvre van Edward Craeye, die als architect actief was van begin jaren 1900 tot midden jaren 1950. Vanaf de jaren 1920 legde de architect zich in hoofdzaak toe op sociale huisvesting in opdracht van de Antwerpse Maatschappij voor Goedkope Woningen, later S.M. Huisvesting-Antwerpen. Tijdens het interbellum bracht hij enkele belangrijke projecten tot stand op het Kiel, in de naoorlogse periode in de wijk Luchtbal. Van privé-opdrachten uit de jaren 1920 en 1930 zijn nauwelijks voorbeelden gekend.

Met een gevelbreedte van drie traveeën, omvat de rijwoning drie bouwlagen onder en pseudo-mansarde (leien). De lijstgevel heeft een parement uit rood baksteenmetselwerk in kruisverband, met overvloedig gebruik van witte natuursteen, voor de pui, vensteromlijstingen, erker, fries en dakkapel. Symmetrisch van opzet en geleed door de zware puilijst, legt de compositie de klemtoon op de middenas, die wordt gemarkeerd door de rechthoekige erker met geblokte consoles en geajoureerd balkon van de bel-etage. De garagepoort en een tweelicht flankeren het centrale portaal met zijlichten. Verder wordt de opstand geritmeerd door over de bovenbouw oplopende vensteromlijstingen met gelede borstweringen, zoals de erker en de fries versierd met reliëfs. Deze hebben druiventrossen, wijnranken, bloemen en vruchten als motief, onder de vorm van voor de art deco typische corbeilles, of gevat binnen een rechthoekig paneel. Een gecanneleerde fries en een houten kroonlijst op klossen vormen de gevelbeëindiging, bekroond door een als doorlopende attiek uitgewerkt dakvenster. Het houten schrijnwerk van de inkomdeur, garagepoort en vensters met kleine roeden in het bovenlicht is bewaard, evenals het sierlijke smeedwerk met spiraalmotieven van tralies, parapetten en de balkonborstwering; kleurrijke glas-in-loodraampjes met afbeelding van een scheepje en een molentje in het tweelicht van de pui.

De plattegrond beantwoordt aan de typologie van de bel-etagewoning, die is georganiseerd rond de centraal ingeplante traphal met bovenlicht, ontdubbeld door de diensttrap. Volgens de bouwplannen biedt de lage begane grond ruimte aan de vestibule en spreekkamer, de garage, de vestiaire, de ontbijtkamer en de keuken met ‘monte plats’. Een doorlopende enfilade van salon, fumoir en eetkamer met office beslaat de volledige oppervlakte van de bel-etage, met erkers aan straat- en tuinzijde. Op de tweede verdieping bevinden zich twee grote en twee kleine slaapkamers, de badkamer, de linnenkamer en de brandkast. Slechts bereikbaar via de diensttrap, omvat de derde verdieping drie overige slaapkamers, een tweede badkamer, een doka, zolder en ‘boxroom’, en twee meidenkamers. De bouwplannen doen een rijke interieuraankleding in art-decostijl vermoeden, met marmeren schouwen en een monumentale traphal met art-deco-lijstwerk en kleurrijk glas in lood, de eiken trappaal typisch bekroond met een corbeille.

Art-decowoning, circa 1930 naar ontwerp van Edward Craeye (zie inscriptie); typische vormgeving van erker en balkon, panelen met vruchten- en bloemendecor rond de vensters, ijzerwerk van deuren en benedenvensters, roedeverdeling van bovenvensters, glasramen.