Smalle straat die met een recht "gang"vormig begin- en eindtracé en via een rechthoekige lus de Ravenstraat met de Maria-Theresiastraat verbindt.

Tot stand gekomen op privé-initiatief, namelijk door de koetsier Alexander Peeters die in 1835-1838 zijn terrein ontsloot en verkavelde. Met als aanzet een bestaande veldweg in de Ravenstraat en rekening houdend met de nieuwe stratenaanleg die de Stad binnen de urbanisatie van deze omgeving (Martelarenplein) plande, liet deze particulier dwars door zijn terrein twee rechte straatgedeelten aanleggen - parallel aan de Bogaardenstraat -, waarop haaks twee evenwijdige, kortere straattracés werden aangesloten. Deze wijk - later ook "Mussenbuurt" genoemd - werd relatief snel na de aanleg reeds voor een groot deel volgebouwd en vormde een typische volkse woonbuurt.

Met haar bewaarde woonfunctie, gekasseide bestrating en sporadisch ook aanplantingen is deze wijk thans geëvolueerd tot een woonbuurt met stemmig karakter. Het beeld wordt tot op heden nog steeds bepaald door de homogene straatwanden die samengesteld zijn uit een typerende bescheiden arbeidersbebouwing met overwegend twee bouwlagen en twee traveeën onder zadeldaken. Hierbij sluiten ook de ietwat hogere panden nummers 4, 6 en 80, 82 aan, met twee en een halve bouwlagen. Aan de Maria-Theresiastraat eindigt de bebouwing van de Mussenstraat aan pare zijde op een verlegde rooilijn, met gekoppelde en hogere eclectische panden nummers 116, 118 (circa 1900).

In een recentere periode werden echter ook een aantal panden verbouwd, "gerenoveerd" zoniet vervangen door nieuwe bouw, onder meer in het eerste straatgedeelte aan pare zijde, in nummers 18-24, 84-98 100-110..., zie ook de gevelplaat in nummer 20 met vermelding dat deze woonwijk gerenoveerd werd door S.A. Heuvelhof en plechtig werd opengesteld op 29.04.1989.