Rijwoning op dubbel perceel in brutalistische stijl naar ontwerp van Paul Meekels uit 1978. Tweede eigen woning, voorafgegaan door de woning op de hoek van Prins Boudewijnlaan en Keizershoevestraat. Deze woning kadert in het latere oeuvre van Paul Meekels, wiens persoonlijke loopbaan midden jaren 1950 van start ging, na een stage op het architectenbureau van Léon Stynen. De architectuur is symptomatisch voor het rationele minimalisme dat Meekels tijdens de jaren 1970 beoefent, bepaald door ruimtelijke helderheid, constructieve logica en een doorgedreven economie van materiaal en middelen.

Woning van drie bouwlagen opgedeeld in drie niveaus met split-levels. De woning is opgebouwd uit een betonskelet, duidelijk als constructieve structuur zichtbaar gelaten, ingevuld met derde keuze machinesteen van onregelmatig formaat, waardoor er geen strikt metselverband werd aangehouden. Glaspartijen met minimaal schrijnwerk dat grotendeels bewaard is. Door stedenbouwkundige voorschriften werd Meekels verplicht vier parkeerplaatsen te voorzien op het woonerf. Opmerkelijk is het berghok rechts tegen de gevel, bestemd voor het stallen van de vuilnisbakken.

Via het inkomsas op de begane grond aan de straatkant is er toegang tot het architectenkantoor achteraan, de hal van de woning aan de linkerkant en rechts een berging, vestiaire en toilet. Het architectenkantoor is achteraan 1 m onder het maaiveld ingegraven. De steektrappen die de split- levels verbinden, bevinden zich centraal in de woning boven elkaar. Het architectenkantoor sluit met schuine ramen aan op de tuin. Het is niet logisch dat het architectenkantoor zich achteraan aan de zuidkant bevindt, omwille van het storende zuiderlicht tijdens het tekenen. Dit was echter de enige manier om de opties tot uitbreiding van het kantoor in de toekomst mogelijk te houden.

Op het tweede niveau bevindt zich aan de straatkant de zithoek, de keuken en de eetkamer in één grote open ruimte. Achteraan de woning is op dit niveau in split-level de woonruimte met vide en een groot terras, via een trap verbonden met de lagergelegen tuin. Op de bovenliggende verdieping in spit-level bevindt zich, naast de vide van de woonkamer, de slaapkamer van de ouders met eigen zuid gericht terras, badkamer, toilet en washok.

Op het derde niveau aan de straatkant bevinden zich een kleine zithoek, drie slaapkamers voor de kinderen die allen uitgeven op een daktuin en eigen sanitair.

Eigen woning met atelier naar ontwerp van Paul Meekels uit 1978. Betonskelet, duidelijk als constructieve structuur zichtbaar gelaten, voorts bakstenen invullingen; glaspartijen met minimaal schrijnwerk. Trapvormige opbouw met verspringende vloerniveaus en verschillende dakterrassen.