Teksten van Sint-Willibrorduslokaal

https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/11058

Sint-Willibrorduslokaal ()

Patronaatsgebouw in neoromaanse stijl gebouwd naar een ontwerp door de architecten Jules Bilmeyer en Joseph Van Riel uit 1895, in opdracht van pastoor-deken Theophiel Roucourt (Diest, 1834-Berchem, 1926). Het Sint-Willibrorduslokaal werd samen met de nieuwbouw van het aanpalende Gildenhuis (Vredestraat 20-22) aangepast en gemoderniseerd naar een ontwerp door de architect Frans Peeters uit 1936. Opdrachtgever voor deze werken was de vzw Parochiale Werken Dekenij Berchem, vertegenwoordigd door pastoor-deken Emiel De Winter (Wechelderzande, 1882-Antwerpen, 1948).

Gebouw van vijf traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak (nok loodrecht op de straat). Puntgevel met schouderstukken uit rood baksteenmetselwerk in kruisverband, met spaarzaam gebruik van witte natuursteen en blauwe hardsteen. De begane grond had oorspronkelijk een centraal steekboogportaal tussen getoogde tweelichten. De bovenbouw wordt geritmeerd door drie rondbooglisenen waarvan de brede middelste drie traveeën beslaat. Overhoekse pilasters op kraagstenen ritmeren de geveltop, die wordt bekroond door een kruisbloem. De middenpartij wordt op de tweede verdieping gemarkeerd door een gevelsteen met de inscriptie St WILLIBRORDUS LOKAAL, en een boogveld in een decoratuef metselverband van gele en rode baksteen. Centraal in de geveltop een Sint-Willibrordusbeeld door beeldhouwer Alfons De Roeck uit 1936, geplaatst op een zuilvormige sokkel met kraagsteen en beschermd door een baldakijn, het geheel uit witte natuursteen.

De verbouwing van de gevel in 1936 betrof de begane grond en de eerste verdieping. De huidige modernistische pui is aangepast aan de opstand van het nieuwe Gildenhuis. Geel baksteenparement, een rechthoekige inkom met bewaard houten schrijnwerk en een bandvormig drielicht met groen betegelde posten, beide in een beige keramische omlijsting. De getoogde vensters van de eerste verdieping werden aangepast tot rondboognissen doorbroken door een ronde oculus (vandaag volledig opengewerkt). Het interieur kreeg een nieuwe inrichting als feestzaal met podium, 329 zitplaatsen op de parterre en 198 zitplaatsen op het balkon. Op de begane grond aan straatzijde kwamen het nieuwe inkomportaal en het kantoor maatschappelijke werken van de parochie, eveneens dienstig als vestiaire voor de feestzaal. De indeling van de tweede verdieping boven de feestzaal bestond uit twee grote en één kleine vergaderzaal in enfilade. De werken namen een aanvang op 30 maart 1936.

  • Stadsarchief Antwerpen, bouwdossiers 956#1093 (2 augustus 1895) en 1275#5574 (12 maart 1936).

Auteurs:  Braeken, Jo
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Stad Antwerpen


Je kan deze tekst citeren als: Braeken J. 2024: Sint-Willibrorduslokaal [online], https://id.erfgoed.net/teksten/436954 (geraadpleegd op ).


Neogotisch Sint-Willibrorduslokaal ()

Neogotisch Sint-Willibrorduslokaal, in 1895 opgericht als patronaatsgebouw naar ontwerp van J. Bilmeyer en J. Van Riel, in opdracht van pastoor-deken Theophiel Roucourt (Diest, 1834-Berchem, 1926). Diepgericht bakstenen gebouw onder zadeldak; puntgevel met rondbogen, begane grond en vensters van tweede verdieping aangepast bij vergroting (nummers 20-22) in 1936, zie gevelsteen.

  • Stadsarchief Antwerpen, bouwdossier 956#1093 (2 augustus 1895).

Bron: KENNES H., PLOMTEUX G. & STEYAERT R. met medewerking van WYLLEMAN L. & HIMLER A. 1992: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Stad Antwerpen, Fusiegemeenten, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 3nd, Brussel - Turnhout.
Auteurs:  Plomteux, Greet
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Je kan deze tekst citeren als: Plomteux G. 1992: Sint-Willibrorduslokaal [online], https://id.erfgoed.net/teksten/11058 (geraadpleegd op ).