Deze twee naast elkaar gelegen eclectische burgerhuizen werden in 1903 ontworpen door aannemer Louis Gerard Jansen-Van der Veeken. De grootste, half vrijstaande woning (73) bouwde hij als zijn eigen woning met onder meer een bureel. Het rijhuis daarnaast (75) was bedoeld als opbrengsteigendom.

Het bouwdossier regelde ook de bouw van een inrijpoort tussen twee muren in de Vestingstraat (Uitbreidingstraat), die toegang moest bieden tot een magazijn voor "bouwstoffen", een gebouw dat achter de eigen woning van de aannemer lag. Ook de aansluitende groep van drie huizen in de Cogels-Osylei werd gebouwd voor rekening van Jansen-Van der Veeken. Hij sprak voor dat ontwerp architect Ernest Dieltiëns aan.

De eigen woning van Jansen-Van der Veeken (73) is een groot half vrijstaand burgerhuis van drie bouwlagen en drie traveeën onder een mansardedak. De voor- en linker zijgevel hebben natuurstenen parementen, uitgevoerd in een Franse neobarokstijl. De hoektravee trekt alle aandacht naar zich toe met erkers, kolossale zuilen en een monumentale koepel. Deze elementen zijn geïnspireerd op de in 1933 verdwenen, maar kwalitatief zeer interessante Villa Mercurius op nummer 31, een ontwerp van Jos Bascourt uit 1897. De toegang tot de woning zit in de zijgevel, die met een hoog hek van de straat is afgescheiden.

De plattegrond van de woning, zoals ingesloten in het originele bouwdossier, is opgebouwd rondom de inkomhal centraal in de zijgevel. In deze rechthoekige hal zit de trap naar de verdiepingen, maar zitten ook de deuren naar het bureel aan straatzijde en naar de enfilade van salon, eetkamer en veranda met terras in de rechter travee. Een smalle doorgang achter de inkomgang geeft uit op de keuken met achterliggend washuis en garage voor "motocycle". Op de verdiepingen bevinden zich behalve slaapkamers ook een aparte studeerkamer, een badkamer en een kleedkamer.

Het als huurwoning gebouwde burgerhuis op nummer 75 kreeg een baksteenparement. Het huis telt twee ongelijke traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak. De brede venstertravee wijkt met de cottagedecoratie van de puntgevel af van het plan bij de bouwaanvraag, en sluit hierdoor beter aan bij de volgende huizen, die ook in opdracht van Jansen-Van der Veeken werden gebouwd. Deze woning kent de klassieke enkelhuis-plattegrond, met in de smalle deurtravee de gang met trappenhuis en in de brede venstertravee een enfilade van salon, eetkamer en veranda. Keuken en washuis in de lagere achterbouw.

Respectievelijk halfvrijstaande villa en rijhuis, waarvoor bouwaanvraag van 1903 door aannemer L.G. Jansen-Van der Veken, eerstgenoemde opgetrokken als eigen woning met onder meer bureel, laatstgenoemde als huurhuis.

Nummer 73 met natuurstenen parement, uitgevoerd in een Franse neobarokstijl met benadrukte hoek (erkers, kolossale zuilen, koepel), geïnspireerd op de in 1933 verdwenen maar kwalitatief veel interessantere villa Mercurius, Cogels-Osylei nummer 31, 1897, naar ontwerp van J. Bascourt; nummer 75 met baksteenparement, de venstertravee met cottage-inslag afwijkend van het plan bij de bouwaanvraag, hierdoor beter aansluitend bij de volgende huizen.