Woning De Zonnebloem werd net als de naastgelegen woning De Tulp in 1900 ontworpen door Jules Hofman. Beide woningen zijn gelijkaardig van opbouw en bouwstijl. De Zonnebloem werd gebouwd voor G. Coppens, die in de Mechelsesteenweg 65 woonde.

Het is een half vrijstaand burgerhuis van drie bouwlagen en één brede travee, met een aanbouw rechts van een smalle travee waarin de opvallende portiek zit.

Hofman brengt in deze woning een persoonlijke, kwalitatief hoogstaande interpretatie van reeds eerder toegepaste art-nouveau-vormen. De opbouw met puntig opgetrokken venstertravee naast lagere, inspringende deurtravee is geïnspireerd op De Grote Beer, een woning van Jos Bascourt op de Cogels-Osylei, met vormgeving van de nissen in Henry Van de Velde-stijl.

Het kronkelend lijnenspel in kalksteen (kapitelen, dorpels, consoles) en stuc (ter versiering van het imitatie-natuurstenen parement), het bewaarde en verdwenen smeedwerk en de oorspronkelijke vormgeving van het benedenvenster werden ontleend aan Victor Horta.

De Florentijnse bogen van de opengewerkte portiek zijn overgenomen van Ernest Stordiau en de houten erker aan de zijgevel van Paul Hankar. Vermeldenswaardig asymmetrisch smeedijzeren poorthek.

Interieur in neo-Vlaamserenaissance-stijl, wat contrasteert met de art-nouveaugevel.

Halfvrijstaand burgerhuis in florale art nouveau, waarvoor bouwaanvraag van 1900, naar ontwerp van J. Hofman.

Persoonlijke, kwalitatief hoogstaande interpretatie van reeds eerder toegepaste vormen: de opbouw met puntig opgetrokken venstertravee naast lagere, inspringende deurtravee, geïnspireerd op de "Grote Beer", Cogels-Osylei huisnummer 17 door J. Bascourt, met vormgeving der nissen in H. Van de Velde-stijl; het kronkelend lijnenspel in kalksteen en stuc (eerstgenoemde aan kapitelen, dorpels, consoles, laatstgenoemde ter versiering van het imitatie-natuurstenen parement), het bewaarde en verdwenen smeedwerk en de oorspronkelijke vormgeving van het benedenvenster, ontleend aan V. Horta; de Florentijnse bogen der opengewerkte portiek overgenomen van E. Stordiau en de houten erker aan de zijgevel van P. Hankar. Vermeldenswaardig asymmetrisch smeedijzeren poorthek. Interieur in neo-Vlaamserenaissance.