Dit burgerhuis werd rond 1910 opgetrokken naar een ontwerp van architect E. Van Not. Het pand in een eclectische neogotische stijl bezit een markante polygonale hoektoren.

Het betreft een neotraditioneel enkelhuis van twee traveeën en drie bouwlagen onder een leien zadeldak, waarin een dakvenster zit met een puntgeveltje. De woning wordt gemarkeerd door een toren.

Het bakstenen gebouw rust op een arduinen plint. De speklagen, hoekstenen, omlijstingen en leuningen zijn vervaardigd uit natuursteen. In de linker travee zitten divers uitgewerkte drielichten. De eerste en tweede bouwlaag worden gekenmerkt door een vooruitspringende gevelpartij, respectievelijk met boogvensters met driekwart Ionische deelzuiltjes en met kruis- en kloostervensters met balkon. In de derde bouwlaag zitten gelijkaardige vensters met leuning, gescheiden door overhoekse pilasters en bekroond met maaswerk. De kroonlijst is voorzien van decoratieve friesen en een attiek met drielobmotief.

De deurtravee is vanaf de derde bouwlaag verhoogd met een polygonale toren onder een ingesnoerde naaldspits. De rechthoekige deur is voorzien van een bovenlicht en een korfboogomlijsting met bewerkt boogveld en kruiskozijn, beide gevat in een ondiepe korfboognis. Hogerop zijn er kloosterkozijnen. Rechts tegen de toren bevindt zich een sokkel met daarop een zittend figuur.

Hoekpand in eclectisch neogotische stijl, circa 1910, naar ontwerp van Edward Van Not; bak- en zandsteenbouw met gotische siermotieven (driepas, maaswerk, boogfries); gevelbeëindiging met puntige dakkapel, zijtrapgevel en markante polygonale hoektoren.