Dit monumentale ensemble in neo-Griekse stijl, bestaande uit zeven grote burgerhuizen, werd in 1904 ontworpen door A. Cols & Defever in opdracht van de Naamlooze Maatschappij voor het Bouwen van Burgerhuizen in het Oostkwartier. Deze maatschappij was in 1886 opgericht om Zurenborg te ontwikkelen tot woonwijk voor de hogere middenklasse. De maatschappij bouwde voor eigen rekening tal van modelwoningen en –ensembles, in samenwerking met verschillende bouwmeesters, om op die manier de bouw van woningen door privé-investeerders te stimuleren. Ook was het duidelijk te bedoeling om aan te sturen op de keuze voor rijk uitgewerkte, eclectische ontwerpen.

Het ensemble is een representatieve realisatie van architecten Cols en Defever, die van 1900 tot minstens 1912 een gezamenlijke praktijk voerden. Zij lieten zich in hun beginjaren opmerken door een opvallende reeks burgerhuizen in de wijk Zurenborg, waarbij zowel de art-nouveau-, de neo-Griekse als de neorococostijl op uitbundige wijze werden toegepast.

Compositie met zeven burgerhuizen, samengevoegd tot een monumentaal geheel, dat door de ligging in de as van de Waterloostraat optimaal, en in zijn totaliteit zichtbaar is. De neoclassicistische stijl is hier in al zijn zuiverheid toegepast en refereert door de brede frontons, de balustrades, attieken, de zuilenarcades en de bekronende beelden en siervazen, rechtstreeks naar de vormgeving van de Griekse tempels.

De monochrome gevelbekleding met witte natuursteen, geprefabriceerde cementplaten, bezetting en natuursteen imiterende beschildering, ondersteunt de totaalindruk. Het is een symmetrisch uitgewerkt geheel, waarbij de vijf middelste, aaneensluitende huizen door middel van een rondbogige doorgang verbonden zijn met de twee uiterste huizen. Horizontaal belijnde opbouw van afwisselend twee of drie bouwlagen op doorlopend souterrain, gemarkeerd door een alternantie van vooruitgeschoven en achteruitwijkende partijen, eerstgenoemde afgesloten met driehoekig fronton, laatstgenoemde met attiek, waarop zinken beelden en siervazen; verhoogde volumewerking door erkers en loggia's, balkons en terrassen. Constructieve en sierelementen als ordezuilen, kariatiden, entablementen, beelden en bas-reliëfs ontleend aan de klassieke oudheid, andere als bordestrappen, vlechtwerk, vruchtenslingers en vazen aan Franse stijlen. Nummers 23 en 25 met later toegevoegde garage. Alle beeldhouwwerk, zowel van natuursteen als zink, is uitgevoerd door J. Weyns.

Compositie met zeven burgerhuizen, samengevoegd tot een monumentaal geheel, waarvoor bouwaanvraag van 1904, naar ontwerp van A. Cols en A. Defever (zie ook inscriptie op nummer 29).

De monochrome gevelbekleding (witte natuursteen, geprefabriceerde cementplaten, bezetting en natuursteen imiterende beschildering) ondersteunt de totaalindruk. Symmetrisch uitgewerkt complex in neo-Griekse stijl gelegen in de as van de Waterloostraat; de vijf middelste, aaneensluitende huizen door middel van een rondbogige doorgang verbonden met de twee uitersten.

Horizontaal belijnde opbouw van afwisselend twee of drie bouwlagen op doorlopend souterrain, gemarkeerd door een alternantie van vooruitgeschoven en achteruitwijkende partijen, eerstgenoemde afgesloten met driehoekig fronton, laatstgenoemde met attiek, waarop zinken beelden en siervazen; verhoogde volumewerking door erkers en loggia's, balkons en terrassen. Constructieve en sierelementen als ordezuilen, kariatiden, entablementen, beelden en bas-reliëfs ontleend aan de klassieke oudheid, andere als bordestrappen, vlechtwerk, vruchtenslingers en vazen aan Franse stijlen.

Alle beeldhouwwerk, zowel van natuursteen als zink, uitgevoerd door J. Weyns.

Nummers 23 en 25 met later toegevoegde garage.