Deze vier nagenoeg identieke gevels zijn gedateerd 1913 en omwille van stilistische redenen aan Jacques De Weerdt toegeschreven. Ze hebben een aantal details die duidelijk naar De Weerdt verwijzen, zoals het gebruik van vrouwenhoofden als basis voor lisenen, het doortrekken van lisenen tot pyloontjes boven de dakrand, de brede hoefijzerboogvorm in het bovenste register die zwierig doorloopt boven de dakrand, het gebruik van vissenkoppen als aanzet van de hoefijzerbogen. Anderzijds zijn de houten erkers van de eerste verdieping dan weer elementen die in geen enkel ander art-nouveauwerk van De Weerdt voorkomen. Ook het smeedwerk van de balkons is verwaterd tot een eenvoudig art nouveau geïnspireerd motief dat in niets herinnert aan de zwierigheid van het smeedwerk van zijn werken uit dezelfde periode.