Van 't Zand naar Bloedput, een druk verkeersknooppunt. Naamgeving naar het hoekhuis "Het Hoefijzer" dat naar aanleiding van de aanleg van de spoorweg in 1838 werd gesloopt.

Het huidige straatbeeld is geleidelijk aan tot stand gekomen. Marcus Gerards (1562) tekent een dichtbebouwd blok aan de noordzijde. Naar aanleiding van de aanleg van de spoorweg Gent-Brugge-Oostende in 1838 werden gronden en gebouwen onteigend, vooral in de buurt van de Hoefijzerstraat, toen een smalle straat die door de Schouwvegersstraat en de Lane gedwarst werd. Door aanleg ontstond een brede laan, die aan de oostkant Nieuwe Wandeling en aan de westkant Hoefijzerstraat werd genoemd. Aan weerszijde werd de spoorweg afgezoomd met een ijzeren hekken. Op verzoek van inwoners van West- Brugge in 1839, komt er een voetgangerstunnel zogenaamd "het gat van de Lane" ter hoogte van Lane naar ontwerp van architect P. Buyck (Brugge). De sporen worden in 1939 verwijderd bij de inhuldiging van het nieuwe station op Sint-Michiels. De toenemende verkeersdrukte leidt tot de heraanleg van Hoefijzerlaan in 1979-1982 met tunnel onder 't Zand en rechte geasfalteerde straat voorzien van middenberm.

Oorspronkelijke bebouwing in functie van het nabijgelegen station op 't Zand. Nummers 14, 16 en 17 zijn de laatste vertegenwoordigers van de straatwand die tot stand kwam bij de aanleg van de spoorweg circa 1838. Hotelfunctie blijft tot op heden doorleven zie onder meer nummer 9, nummer 21, nummer 37 in cottagestijl zie pseudo-vakwerk.

Overige panden zijn overwegend appartementsgebouwen waarvan sommige doorlopen tot aan de evenwijdig lopende Speelmansrei of de dito Schouwvegersstraat. Appartementsgebouwen, waarvan de oudste dateren uit de jaren 1950-1960, staan in schril contrast met de woonhuizen van twee à vier traveeën en éé n à drie bouwlagen meestal opgetrokken in eclectische of neo-Brugse stijl van de jaren 1920-1930. De bouwactiviteiten blijven tot op heden duren zie nummer 45 wordt vervangen door nieuwbouw.