Gelegen op het gehucht Dam tussen Lange Lobroekstraat en Ceulemansstraat. Opening door architect Jacques De Weerdt op 22 februari 1910. Genoemd naar hoofdingenieur-directeur van Bruggen en Wegen August De Marbaix, die in de jaren 1840-1843 de leiding had bij de aanleg van de Rijn- of havenspoorweg.

Zeer homogene bebouwing van burgerhuizen en meergezinswoningen uit de jaren 1910-1913, waarvan vermoedelijk zestien bouwprojecten - goed voor vierentwintig panden - naar ontwerp van architect Jacques De Weerdt. Kleurige lijstgevels van bak- en natuursteen in eclectische stijl met art-nouveau-inslag, soms met neo-Vlaamserenaissance-toets. Cafés en winkels in de afgeschuinde hoekpanden met Lange Lobroekstraat en Ceulemansstraat.

Nummers 17-23 in opdracht van de gebroeders Emile en Joseph Van Deuren, naar ontwerp van aannemer Charles De Boer uit 1910 (nummers 17-21 later verhoogd).

Nummer 25 in opdracht van Luyten, naar ontwerp van aannemer Constant Verhoeven uit 1911.

Nummer 29 in opdracht van J.B. Janssens, naar ontwerp van aannemer Jules Moons uit 1911.

Nummer 41 in opdracht van J.B. Van Uffelen, naar ontwerp van aannemer J. Van Uffelen uit 1910.

Nummer 45 in opdracht van de Algemeene Bouwmaatschappij, naar ontwerp van aannemer Charles De Boer uit 1910.

Nummers 16-18 in opdracht van G. De Doncker-Van den Eynde, naar ontwerp van architect Edward Van Not uit 1911 (later verhoogd).

Nummer 22 in opdracht van L. Torremans, naar ontwerp van architect Frits de Mont uit 1913.

Nummer 32 in opdracht van aannemer Louis Masson, naar ontwerp van architect Jacques De Weerdt uit 1912.

Nummers 38-40 in opdracht van J.B. Van Uffelen, naar ontwerp van architect Jacques De Weerdt uit 1910.

Nummer 60 in opdracht van de Algemeene Bouwmaatschappij, naar ontwerp van architect Edward Van Not uit 1909.

Nummer 68 hoek Ceulemansstraat 42 in opdracht van de Brechtse steenbakkerij Briqueterie Notre Dame, naar ontwerp van architect Edward Van Not uit 1910.

Van nummers 3, 13, 43, 53-55 (hoek Ceulemansstraat 40), 34, 48, 50-52, 54-56 en 58 konden de bouwdossiers niet worden teruggevonden of met zekerheid geïdentificeerd.

De De Marbaixstraat neemt in het werk van De Weerdt een aparte plaats in. Tegelijk kan deze straat, als concept, uniek worden genoemd voor Antwerpen. De straat werd geopend in 1910 door architect De Weerdt zelf. Nagenoeg alle huizen in deze straat zijn door hem ontworpen. Dit maakt dat doorheen heel de straat de Art Nouveau, zoals hij die in deze periode beoefende min of meer aanwezig is. Naast de drie als monument voorgestelde gevels vertonen andere gevels meer ingehouden kenmerken terwijl weer andere gevels een gevulgariseerde versie van de Art Nouveau vertonen. Karakteristiek voor de straat is wel dat alle gevels wel een of ander decoratief element hebben of zich onderscheiden door een kleurig materiaalgebruik. Hierdoor krijgt deze straat als geheel een zeer evenwichtig en homogeen karakter en geeft ze een beeld van de vereenvoudigde of gevulgariseerde Art Nouveau zoals die in deze periode en ook nog later, verspreid over het volledige stadgebied, werd toegepast op gewone burgershuizen.

Gelegen op het gehucht Dam tussen Lange Lobroek- en Ceulemansstraat. Opening door J. De Weerdt op 22 februari 1910. Genoemd naar hoofdingenieur-directeur van Bruggen en Wegen August De Marbaix, die in de jaren 1840-43 de leiding had bij de aanleg van de Rijn- of havenspoorweg.

Zeer homogene bebouwing van burgerhuizen ca. 1910, vrijwel alle naar ontwerp van J. De Weerdt. Kleurige lijstgevels van bak- en natuursteen in eclectische stijl met art-nouveau-inslag, soms met neo-Vlaamserenaissance-toets. Enkele winkelhuizen en afgeschuinde hoeken met café.