Burgerhuis in neotraditionele stijl uit 1925, voor de rekening van Edward De Ridder, die op het moment dat hij het bouwdossier indient al in de Waalhofstraat woont, op nummer 12. Het bouwdossier bevat geen informatie over een ontwerper.

De rijwoning heeft een opmerkelijke, historiserende trapgevel. Waar in Deurne-Zuid voorbeelden aanwezig zijn van zeer vooruitstrevende, vernieuwende architectuur, is dit een voorbeeld dat net de tegenovergestelde tendens illustreert. De eigenaar koos voor de neotraditionele bouwstijl, gebaseerd op de traditionele bak- en zandsteenstijl. Het is een bij uitstek pittoreske bouwstijl die tijdens het interbellum slechts zeer uitzonderlijk nog werd toegepast. Typisch is het gebruik van rode baksteen, de steile leien dakschilden, de trapgevel, de natuurstenen kozijnen en de smeedijzeren jaarankers, die de historische vormgeving van de nog talrijk in de oude stadskern van Antwerpen aanwezige historische woningen imiteren.

Het huis telt twee ongelijke traveeën en twee bouwlagen onder een hoog, pseudo-mansardedak met leien dakschild. Rode bakstenen gevel op lage hardstenen plint met kelderopening; hardstenen puilijst en tot kordonlijst doorgetrokken onderdorpels van de bovenvensters. De brede venstertravee is bekroond door een trapgevel (vier en vijftreden) met bolornamenten en katrol rechts; de smalle deurtravee heeft een eenvoudige lijstgevel en in het dakschild een dakkapel met leien bedaking en spits.

De inkom situeert zich in het smalle linkertravee. De houten voordeur met ijzeren deurklopper wordt omgeven door een natuurstenen, rondbogige omlijsting met negblokken. Daarboven een bovenlicht in de vorm van een traditioneel bolkozijn, met traliewerk en natuurstenen dorpels. Op het gelijkvloers wordt de venstertravee geopend door een rechthoekig venster met natuurstenen dorpels en diefijzers, waarboven twee sierankers zitten. De eerste verdieping heeft drie kloostervensters met natuurstenen dorpels. In de topgevel werden muurankers met het jaartal 1925 bevestigd. Daarboven een korfbogig zoldervenster met natuurstenen hanenkam. In het bouwdossier kunnen we zien dat ook de achtergevel de nodige aandacht krijgt. In de brede venstertravee beneden een dubbel, rechthoekige deurvenster, en boven een fraai uitgewerkt gekoppeld drielicht van smalle, rondboogvensters, verbonden door een ontlastingsboog. Eenzelfde bovenvenster in de deurtravee, maar met twee smalle lancetvensters. De schoorsteen voegt een opvallende toets toe aan de achtergevel: het rookkanaal start vanuit de keuken in de achterbouw, en gaat met een vrije boog langs de achtergevel naar het dak.

De traditionele aanpak, geïnspireerd op de historische stadswoningen, weerspiegelt zich in de plattegrond. Van de conventionele enkelhuisplattegrond wordt de laterale gang met trappenhuis overgenomen, met aansluitend de lage aanbouw met keuken, toilet en pomphuis. In de brede venstertravee twee achter elkaar liggende woonruimtes, die echter niet in enfilade op elkaar aansluiten. Overgenomen uit de traditionele diephuizen, zien we dat beide woningen door een grote, rug aan rug bij elkaar aansluitende haardmond worden verwarmd. Aan straatzijde is een rookkamer voorzien, aansluitend bij de tuin een studeervertrek. Ook in de keuken wordt een grote, open haardmond getekend, geïnspireerd op de historische keukens. De studeerruimte geeft toegang tot de tuin via twee vensterdeuren. De koer (of tuin?) heeft een betegelde muurafdekking. Op de eerste verdieping zitten drie grote slaapkamers, op de mansarde verdieping is een grote zolderruimte voorzien.

Enkelhuis in neotraditionele stijl, gedateerd 1925 door middel van muurankers.