Bochtige weg tussen de Tieltstraat en de Abeelstraat. De oude weg staat aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778). Kruiswege is de naam van een gehucht, op de Ferrariskaart (1770-1778) als "Kruysweghe" geschreven. Op het eind van de 18de eeuw tevens de aanwezigheid van een herberg "Kruisweghe".
Op de Atlas der Buurtwegen (1842) beschreven als "Chemin du hameau Kruiswege au Cabaret dit la Rose" of "Poucques Meerschen Straet".

Langs deze weg bevond zich het "Goed te Moerkerke", zeker teruggaand tot de 16de eeuw en te situeren op de plaats van de huidige "Knotwilgenwijk" (Knotwilgen-, Linden- en Berkenstraat) achter "Hostens Molen" (zie Kruiswegestraat zonder nummer). Joris van Claerhout († 1548), telg van een vooraanstaande en rijke familie, bewoont het goed in de eerste helft van de 16de eeuw. Zijn vader, Jan van Claerhout, was schepen, burgemeester en tussen 1496 tot 1510 baljuw van de stad Brugge en het Brugse Vrije. De familie had onder andere bezittingen in Pittem, Koolskamp en Assebroek. Joris van Claerhout was heer van de Tieltse heerlijkheid Hames met onder meer enkele achterlenen in Kanegem en verwerft door zijn huwelijk landerijen in Zeeland. Na zijn dood blijft zijn weduwe Catharina van Schenghen een vooraanstaande dame in Ruiselede. Beide echtgenoten werden begraven in de Onze-Lieve-Vrouwekerk van Ruiselede. In een penningkohier van 1569 staat het goed beschreven als "ee(n) steene(n) huus stae(nde) up een mote, met wallen en(de) een brugghe dwelck zon(e) houdt voor huer wonyn(ghe) en(de) domicilye". In 1662 wordt in een landboek het goed beschreven als bewalde motte met onbehuisde hofstede. Ook in 1699 blijkt de hoeve onbewoond. Op de Ferrariskaart is de motte, zonder woonhuis, met dubbele omwalling te zien, alsook op de Atlas der Buurtwegen (1842). Op de kadastrale kaart van Popp (1845) is enkel sprake van een hoogte (waarschijnlijk de gedeeltelijk afgegraven motte) met land en omliggende, lager gelegen weiden (op de vroegere omwallingen). De laatste restanten, drie gemetselde kelders, worden in 1850 uitgebroken. In de tweede helft van de 19de en in de 20ste eeuw bestaat het voormalige goed enkel nog uit meersen die stilaan opgevuld geraken. Uiteindelijk worden de gronden in de jaren 1980 verkaveld en huizen gebouwd voor de nieuwe "Knotwilgenwijk".

Van oudsher een landelijke weg met enkel in de dorpskern een concentratie van bewoning.
Woonstraat met in het begin van de straat dominerende aanwezigheid van *"Hostens Molen". Aanwezigheid van enkele lage, al dan niet vrijstaande huizen meestal teruggaand tot het laatste kwart van de 19de eeuw, soms met aangepaste gevel (zie nummer 8). Verder in de straat landelijke bebouwing met oude boerderijsites zoals te zien op de Ferrariskaart maar met recentere gebouwen. De achterin gelegen nummers 62 en 64 staan eveneens op de Ferrariskaart.