Pleinvormige dorpskern van Sint-Pieters-Leeuw, gelegen op een heuvel (56,5 m) in de onmiddellijke omgeving van de Zuunbeek en omgeven door een "rondweg" of ring, zie benaming, refererend aan het ontstaan als klassiek ronddorp. Diverse straten vertrekken vanuit de Rink die wordt gedomineerd door de centrale inplanting van de Sint-Pieterskerk met omringend, beboomd ° kerkhof. De huidige bomen, platanen en zomerlinden, werden aangeplant in de jaren 1920 nadat de oude bomen in 1921 werden gerooid met de bedoeling hier een marktplein te realiseren, plan dat uiteindelijk niet werd uitgevoerd.

De hellende pleinwanden worden thans gekarakteriseerd door een doorsneelintbebouwing, voornamelijk uit de negentiende en de twintigste eeuw, hoewel enkele panden een oudere kern bevatten zoals de nummers 35-36 en 39-41, zie de steile dakhelling. Ook het nummer 16 zou, voortgaande op de waarnemingen uit de jaren zeventig, nog een oude kern bevatten; op dat ogenblik waren in de linkerzijgevel nog vlechtingen zichtbaar die verwezen naar de steile dakhelling van een ouder, lager volume; bij de herinventarisatie was deze gevel volledig gecementeerd.