Modernistisch burgerhuis, volgens het vandaag verdwenen bouwdossier opgetrokken naar een ontwerp door de architect Léon Stynen uit 1935; de opdrachtgever is niet gekend. De woning is representatief voor het ‘nieuwe bouwen’, waarmee Stynen vanaf begin jaren 1930 een bijzonder succesvolle carrière uitbouwde. In en rond Antwerpen realiseerde hij in deze periode een groot aantal woningen van uiteenlopend type, gaande van prestigieuze landhuizen tot veeleer bescheiden rijwoningen als deze. Constanten zijn de functionaliteit van de plattegrond en de gestroomlijnde vormgeving, die naar Nederlands voorbeeld wordt gevat in een expressieve baksteenarchitectuur met een plastische volumetrie. Daarbij laat Stynen zich opmerken door de degelijkheid van zijn materiaalkeuze en uitvoeringstechniek, met aandacht voor textuur en coloriet. Tot de belangrijkste voorbeelden uit deze gerijpte fase van zijn nog prille loopbaan behoren de eigen woning in de Tentoonstellingswijk en de "Résidence Elsdonck" in Wilrijk.

De rijwoning met een gevelbreedte van 6,50 meter, omvat vier bouwlagen onder een plat dak. Sober van opzet, heeft de voorgevel een parement uit rode baksteenbouw in halfsteens verband, met gebruik van witte natuursteen voor de vensteromlijstingen en de penanten van de pui, en blauwe hardsteen voor de lekdrempels en dekstenen. De opstand volgt een drieledige structuur, opgebouwd uit de pui, de licht overstekende bovenbouw, en de sterk terugwijkende topgeleding. Hoge bandramen in doorlopende omlijsting bepalen de strakke horizontale geleding; de regenpijp van het penthouse is zichtbaar verwerkt in de compositie. De penanten van de pui kregen een nieuwe bekleding uit graniet, het oorspronkelijk stalen (?) schrijnwerk van de inkomdeur, garagepoort en vensters is vernieuwd, en het buishek van de voortuin verwijderd.

De plattegrond beantwoordt aan de typologie van de bel-etagewoning, met op de begane grond ruimte voor de inkom- en afgeronde traphal, de garage en een wasplaats. Op de bel-etage strekken zich de L-vormige woonkamer, de eetkamer met terras en de keuken uit. De tweede verdieping biedt ruimte aan drie slaapkamers, de badkamer en een kleine berging, de terugwijkende derde verdieping aan een atelier met dakterras en een bergplaats. Het terras van de eetkamer werd in 1988 overdekt door een constructie in houtbouw en glas naar een ontwerp door de architect Fons Weekx (Architektenassociatie Antwerpen).