Reeks pleinen en brede lanen, die grosso modo bet tracé der vroegere stadsomwalling volgen, en werden aangelegd in 1846-1855 (confer algemene inleiding) naar ontwerp van de Brusselse architect Spaak; het Leopoldplein werd ontworpen door M. Creten. Deze promenade omvat volgende onderdelen: de Schiervellaan, Guffenslaan, Guldensporenplein, Kolonel Dusartplein, Leopoldsplein, Martelarenlaan en Thonissenlaan. Voorbeeld van geplande stadsaanleg, waarin rijen ruime burgerhuizen in eclectische en neoclassicistische stijl, uit eind 19de en begin 20ste eeuw, afwisselen met alleenstaande, monumentale complexen, inspringend ten opzichte van de straat, die het straatbeeld domineren: rijkswachtkazerne, Sint-Jozefcollege, Provinciale Vroedvrouwenschool, clarissenklooster in de Guffenslaan; Kolonel Dusartkazerne op het Kolonel Dusartplein; Casino op het Leopoldplein; grauwzusterklooster met hospitaalvleugel in de Thonissenlaan.

Deze promenade heeft echter, door het gebruik ervan als verkeersring rond de stad, haar karakter en functie verloren; haar uitzicht (tot in de zestiger jaren volledig beboomd) is erg geschonden door de toenemende, buitenschalige nieuwbouw, die de tot vóór kort vrij homogene gevel wanden doorbreekt.