Binnen een brede rechthoekige omgrachting gevat neoclassicistisch kasteel gelegen in de as van Barones Ludwine de Borrekenslaan (met recente villabouw). Gedeeltelijk ommuurde binnenplaats bereikbaar langs een bakstenen boogbrug en een ijzeren poort tussen vierkante pijlers van arduin met bolvormige bekroning. Op noord- en westhoeken van de ommuring, ronde bakstenen torentjes uit de 16de eeuw(?). Vierkante geplaveide binnenplaats met centraal een rond bloemenperk; aan de zuidzijde het rechthoekige kasteel uit de tweede helft van de 19de eeuw (nok parallel aan de straat) en een rechthoekig koetshuis aan westzijde (nokrichting loodrecht op de straat) uit het laatste kwart van de 19de eeuw(?). Parallel gelegen L-vormige conciërgewoning en stallingen aan de oostzijde (nok loodrecht op de straat), uit het laatste kwart van de 19de eeuw(?). Landschapstuin aan de zuidoostelijke zijde: centraal grasveld, ijskelder, bomen langsheen de omgrachting. De rode beukendreef aan de noordzijde scheidt het domein en het landbouwgebied.

Volgens J.B. Stockmans wordt de heerlijkheid Heysselaer of Yckele reeds vermeld in de 15de eeuw en haar zetel, het Solhof, in 1414 toen in het bezit van Nicolaes van de Wouwere. Het domein bestond uit een lustgoed en twee hoeven zogenaamd "Groote Grippe" en "Mastboom". Vermoedelijk werd in circa 1550, onder eigenaar Josse Van de Wouwere, een huis van plaisantie opgericht genaamd "'t hoff van Ysselaer" waarvan de omgrachting en torens een overblijfsel zijn. Vanaf 1555 achtereenvolgens in bezit van Micault (1555), familie del Rio. Geronimo del Rio vergrootte tussen 1564 en 1572 het domein aanzienlijk waardoor volgens sommige bronnen (zie Recueil des bulletins) dan pas de heerlijkheid opgericht werd, afhankelijk van het feodaal hof van Mechelen. Daarna eigendom van Panhuys (1579), familie Campomenoso (1614) die in 1748 een nieuw kasteel oprichtte, van Hencxthoven (1780), Gilbert van Ertborn (1837) die het kasteel en domein vergrootte, familie de Borrekens die eind 19de eeuw het huidige neoclassicistische kasteel liet oprichten. Koetshuis en conciërgewoning met stallingen in neorenaissancestijl dateren vermoedelijk uit eind 19de eeuw - begin 20ste eeuw.

Eenvoudig rechthoekig kasteel met bepleisterde en beschilderde lijstgevels, noord-westelijke gevel van zeven traveeën en drie bouwlagen onder een leien schilddak. Beluikte rechthoekige vensters op lekdrempels, derde bouwlaag met gietijzeren leuningen. Rechthoekig beluikte deuren met een kleine bordestrap. Geprofileerde lijst onder kroonlijst. Tuingevel met rechthoekige venstertjes op lekdrempels, beluikt op eerste bouwlaag. Een smal aanbouwsel onder plat dak aan de zuid-westelijke gevel.

L-vormige conciërgewoning (en daaraan identiek parallel gelegen rechthoekige koetshuis) en stallingen bestaande uit haaks op elkaar gestelde vleugels van één bouwlaag onder leien zadeldaken met afgewolfde dakkapellen en rechthoekige dakvensters onder zadeldak, uit het laatste kwart van de 19de eeuw (echter gedateerd 1748 op zijtrapgevel, verwijzend naar bouwjaar van het kasteel door de familie Campomenoso). Bakstenen gebouwen op plint van natuursteen, dito vlakke banden, hoekblokken en omlijstingen. Zijtrapgevels, kroonlijst op houten consoles. Haakse oostvleugel beëindigd met vierkant torentje van twee bouwlagen onder een dubbel tentdak (leien). Kruis- en bolkozijnen en rechthoekige deuren met bovenlicht (bolkozijn); rondboogpoorten met waterlijst op consoles.

Op de bakstenen omwallingsmuur ronde hoektorens van twee bouwlagen onder leien kegeldaken. Bakstenen gebouwtjes op bakstenen onderbouw met schietgaten en afzaat van natuursteen. Kordonlijst van natuursteen en steigergaten onder kroonlijst op houten klossen. Rechthoekige venstertjes met negblokken en rechthoekig vernieuwde deuren met houten latei. Geheel in een park met over de omgrachting - die in het midden van de 19de eeuw door van Ertborn werd gewijzigd - twee ijzeren bruggetjes vermoedelijk uit de tweede helft van de 19de eeuw namelijk een rechte brug en een rondboogbrug.