Volkswijk met 137 woningen, gerealiseerd tussen 1953 en 1961 door de sociale huisvestingsmaatschappij Dendermondse Goedkope Woningen naar plannen van Désiré Windey. Tussen 1970 en 1980 oostelijke uitbreiding in een aansluitende maar eenvoudigere vormgeving.

Bouwgeschiedenis en situering

Nadat Waasmunster in 1950 toetrad tot de sociale huisvestingsmaatschappij Dendermondse Goedkope Woningen (sinds 1958 Dendermondse Volkswoningen) startte deze maatschappij met de bouw van een eerste sociale woonwijk in deze gemeente, de zogenaamde wijk "Hollandse Molen". Deze bevindt zich tussen de Molendreef (noord), Europastraat (oost), Hoogstraat-Stationsstraat (zuid) en de Belselestraat (west), nabij de rand van het oude dorpscentrum. Het bouwplan uit 1953 van de Dendermondse stadsarchitect Désiré Windey voorzag de oprichting van 50 goedkope woningen waarvan tien voor bejaarden, en werd gerealiseerd in 1955. In 1956 werd de wijk uitgebreid met 30 woningen, in 1960 met 28 en in 1961 met 29, steeds naar gelijkaardige plannen. Tussen 1970 en 1980 volgde nog een grote oostelijke uitbreiding met 120 woningen in een aansluitende maar meer eenvoudige vormgeving. Begin 21ste eeuw werden de meeste huizen gerenoveerd met vernieuwing van ramen en deuren doch voorts met respect voor het globaal oorspronkelijk eenheidsconcept van de wijk. Tussen 2010 en 2015 werden vijftien huizen gesloopt, voornamelijk bejaardenwoningen (Zuidermolen 20-24, 30-36 en 45-55) en één tweewoonst (Zuidermolen 26-28).

Typering en beschrijving

De wijk “Hollandse Molen” is een typische naoorlogse volkswijk van voornamelijk grondgebonden gezinswoningen van twee bouwlagen met omhaagde voortuintjes, per twee, drie, vijf of zes gekoppeld, en enkele gelijkvloerse bejaardenwoningen. De huizen bevinden zich langs de centrale as (Zuidermolen), de zijstraatjes en een centrale groenzone (Hollandsemolen) met buurthuis (zonder nummer, op de hoek van de Hollandsemolen en de Zuidermolen). Ze zijn opgetrokken in een landelijke stijl typerend voor dergelijke projecten van sociale woningbouw in Vlaanderen van de jaren 1950: bakstenen laagbouw onder pannen zadeldaken (enkele schilddaken), karakteristieke plinten in breuksteen, verschillende types deuren in variërende omlijstingen van gesinterde baksteen geïnspireerd op de lokale hoevebouw, brede liggende benedenvensters en doorlopende houten dakkapellen.

Evaluatie

Architecturale en stedenbouwkundige waarde als representatief voorbeeld van de typische naoorlogse volkswijken. Bepalende erfgoedelementen zijn de groenaanleg (omhaagde voortuinen) en de architecturale homogeniteit qua schaal, silhouet en materialiteit.