Zogenaamd Hof van Nieuwe, modo Ten Nuwenhove (in de 14de eeuw), Hoeve de Witte Valk (circa 1620).

Vierkant omgrachte hoeve met losstaande bestanddelen met huidig uitzicht uit de tweede helft van de 17de (?) en uit de 19de eeuw. Gekasseid erf met omhaagde en omheinde beboomde gedeelten, toegankelijk langs vlak bakstenen brugje over omgrachting. Hoevegebouwen bestaande uit woonstalhuis (nok parallel aan de straat), kleine stalling (nok loodrecht op de straat) aan noordzijde en langsschuur (nok loodrecht op de straat) aan zuidzijde.

Het leengoed bestond uit twee hoeven, in leen gehouden door ridder Wouter van Sompeke van Mathilde van Gelder, gravin van Kleef. Deze laatste verkocht in 1381 haar rechten aan ridder Jan van Ranst. Kwam door uitwisseling in 1387 in handen van Joanna van Brabant. Vazal Hendrik van Duerne (in de 15de eeuw) verkleinde de oppervlakte van de hoeve door achterlenen uit te geven. Reeds in de 15de eeuw vermelding van een omgrachte hoeve.

Westelijke voorgevel woonhuis van vier traveeën en één bouwlaag onder zadeldak (mechanische pannen), met kern uit de tweede helft van de 17de eeuw (?) verhoogd in de 19de eeuw (zie muurvlechtingen in de zuidgevel). Verankerd bakstenen gebouw met beluikte en getraliede rechthoekige vensters en rechthoekige deuren uit de 19de eeuw. Zuidgevel met oorspronkelijke elementen, vermoedelijk uit de tweede helft van de 17de eeuw (?): muurvlechtingen, centraal getralied en beluikt bolkozijn, met kwartrond geprofileerde latei, geflankeerd door rechthoekige keldervenstertjes waarboven beluikte en getraliede rechthoekige opkamervensters, een rondboogvormig luik, in omlijstingen van gekalkte zandsteen.

In verlengde woonhuis breder uitgebouwde stallingen onder afgewolfd dak (mechanische pannen). Alle muuropeningen vernieuwd in de 20ste eeuw, uitgezonderd rondboogluik en houten kloosterkozijn in afgewolfde noordgevel. In westgevel laadluik onder zadeldak (kunstleien). Bakstenen stalling onder zadeldak (Vlaamse pannen) aan noordzijde, uit de 18de eeuw (?). Bakstenen langsschuur onder zadeldak (nu mank door 20ste-eeuwse toevoeging van bakstenen bergruimte tegen noordgevel) - (mechanische pannen); uit de 19de eeuw, gebint uit de 18de eeuw (zie dateringen onder meer 1765-1771-1781 ingekerfd door knechten die hielpen bij de oogst). Aanbouwsels onder lessenaarsdak aan oostzijde en onder zadeldak aan westzijde.