Nog representatieve reeksen die de oorspronkelijke, stilistisch en typologisch eenvormige bebouwing illustreren in de Jean-Baptiste Van Monsstraat nummers 10-20, 28-36 en 55-67 en in de Strijdersstraat nummers 2-60, 11-47 en 53-67.

Jean-Baptiste Van Monsstraat nummers 10-20 en 55-65 en Strijdersstraat nummers 10-24, 11-19, 29-47 en 53-67 werden gebouwd in opdracht van de Samenwerkende Maatschappij Oud-Strijderswijk, naar plannen van 1924 opgesteld door architect G. Sterckx. Initieel voorzag het project telkens een groepering van vier gekoppelde panden onder één doorlopend zadeldak: de ensembles werden onderling gescheiden door een groenstrook met een muur als straatafsluiting. Het definitieve ontwerp resulteerde echter in een gesloten rijbebouwing samengesteld uit twee traveeën brede eengezinswoningen met twee verdiepingen onder zadeldak - al of niet met een klimmende dakkapel -, overwegend in een twee aan twee gekoppelde en gespiegelde opstelling en getypeerd door de smallere deurtraveeën met zijvenstertje. De woningen werden oorspronkelijk opgebouwd volgens typeplans waarbinnen lichte varianten: doorgaans met twee kamers per verdieping verbonden via een trapgang; een bijkomende kleinere kamer, linnen- of badruimte op de bovenverdieping, en - naargelang van het type - met keuken en washuis ondergebracht binnen de woning op gelijkvloers of kelderniveau, of afzonderlijk in een uitbouw achteraan; voorts voorzien van achterkoertjes of -tuintjes en in sommige gevallen ook van een achterterras.

Deze bebouwing, stilistisch gekenmerkt door een ingehouden art-decovormgeving, vormt een ritmisch geheel van alternerend lijstgevels en gestileerde punt- of tuitvormige topgevels die gevelbreed zijn opgevat of enkel als dakvenster de brede venstertravee markeren, en die in de top geopend zijn door een veelhoekig of ovaalvormig oculus of door een rechthoekig venster. Baksteenbouw met decoratieve metselpatronen en panelendecor; verwerking van blauwe hardsteen voor de plint, de typerend lage geblokte rechtstanden van de deuren, de lekdrempels en de decoratieve aflijning van de geveltoppen.

Jean-Baptiste Van Monsstraat nummers 28 tot 36 en nummer 67 vormen een latere voortzetting en lichte varianten van deze typebebouwing: ze werden opgetrokken in 1928-1929 met een gebogen erker onder balkon of deuren verdiept binnen een vlakke rechthoekige omlijsting met druiplijst; nummers 32-36 en 67 werden eveneens ontworpen door architect G. Sterckx.

Schrijnwerk van vensters en deuren bleef nog ten dele bewaard, onder meer in de Strijdersstraat nummers 32, 36, 38, 41, 43, 52, 53, 57 en 59 en in de Jean-Baptiste Van Monsstraat nummers 28, 30, 55 - dat na de Tweede Wereldoorlog in 1945 en 1947 summier werd aangepast en aan de Strijdersstraat werd uitgebreid met een garage - en nummer 57.

Bij de Strijdersstraat nummers 16, 18, 30, 32 werd de topconstructie echter inmiddels gesupprimeerd. De heden deels aangepaste ruimere panden Strijdersstraat nummers 23, 25 en 26, die geconcipieerd werden met winkelfunctie op de begane grond en topconstructie ter markering van de afgeschuinde travee, werden samen met het pand Jean-Baptiste Van Monsstraat nummer 55 opgevat als symmetrische hoekbeëindigingen.

Strijdersstraat nummers 44 tot 60, naar ontwerp van architect G. Decock opgetrokken in 1932, vormen een geheel van lijstgevels die soberder werden opgebouwd, met doorlopende kordons en muuropeningen voorzien van geknikte bovenhoeken en simili hoekblokken. Strijdersstraat nummers 44, 46, 52, 58 en 60 ondergingen inmiddels (voornamelijk in de periode 1945-1965) enkele aanpassingen zie de inbreng van een garagepoort of één breed venster in de bovenbouw en de toevoeging van een dakvenster.

Een zelfde bouwtrant typeert ook Strijdersstraat nummers 4 en 8. Het door G. Sterckx in 1930 ontworpen nummer 6 wijkt daarentegen enigszins af door zijn uitwerking met geprononceerde, gevelhoog gelede muurdammen. Het afgeschuinde hoekgebouw met de Nerviërsstraat, pand nummer 2, dateert van 1932, naar ontwerp van architect G. Decock.