Straat ten westen van het centrum van Waregem, lopend van de grens met Sint-Eloois-Vijve naar de Desselgemseweg. De straatnaam verwijst naar een eertijds net over de grens met Sint-Eloois-Vijve gelegen herberg "Tapuit" (afgeleid van het woord 'tappen"); volgens De Flou komt de herberg al voor in 1758.

Eerste weergave van het straattracé op een kaart uit het landboek van Waregem, opgetekend door Anthone Van Outrive in 1753-1757; de straat is amper bebouwd en wordt her en der ingenomen door een bebost perceel; een veldwegje verbindt de als het ware parallel lopende Kruiskensstraat met de Tapuitstraat. In 1839 wordt de landelijke straat onderbroken na de aanleg van de spoorlijn Gent-Kortrijk die de weg kruist. Op een kaart uit de Atlas der Buurtwegen (1844) wordt de straat weergegeven als "Chemin n° 61", met als uitleg "Chemin du cabaret le Cave à Vive St. Eloi" of "Paender straet". Op de kaart van het Militair Cartografisch Instituut van 1931 kruist de Schoondaelebeek het begin van de straat en hoger vermelde spoorlijn het einde van de straat; voorts quasi ongewijzigde toestand. Vermoedelijk in de jaren 1970, met de elektrificatie van de spoorlijn wordt de overweg over de spoorlijn vervangen door een viaduct.

Thans landelijke straat met quasi ononderbroken bebouwing voor quasi uitsluitend bewoning aan beide kanten. De oudste bebouwing klimt op tot de tweede helft van de 18de eeuw zie afgebeeld op een kaart uit het landboek van Waregem, opgetekend door Anthone Van Outrive in 1753-1757 (zie nummer 29 en nummer 68). In zeer beperkte mate is ook 19de-eeuwse architectuur bewaard. Nummers 31-33, in oorsprong een eind 18de-eeuws woonhuis dat schuin op de straat is georiënteerd; reeds weergegeven op een kaart uit het landboek van Waregem, opgetekend door Anthone Van Outrive in 1753-1757. Volgens de gegevens van het kadaster wordt de oorspronkelijke tweewoonst in 1873 opgedeeld in twee wooneenheden. Verankerde en beschilderde baksteenbouw onder een zadeldak met mechanische pannen.