Straat ten zuiden van het centrum van Waregem die loopt vanaf de Industrielaan eerst in noordoostelijke, dan in noordelijke richting tot tegenaan de autostrade E17. De straat heeft ook nog enkele zijtracés. De straatnaam, die al voorkomt in 1846, verwijst naar het oude toponiem 'de (Mote)vijvers', enkele uitgestrekte landerijen op Waregem en Anzegem, bespoeld door de Maalbeek en voorheen eigendom van het Anzegemse goed "Te Walskerke" of "Ter Mote". Het element 'dam' verwijst naar een dam op de Maalbeek, die de watertoevoer regelde voor de watermolen van het goed "Ter Mote".

Eerste weergave van het oorspronkelijke tracé van de straat op de Kabinetskaart van de Oostenrijkse Nederlanden, opgenomen op initiatief van Graaf de Ferraris (1770-1778): het noordwestelijke tracé loopt door richting de Biest, het meer noordoostelijk gelegen tracé loopt door tot langs de Blauwpoorthoeve (zie Blauwpoortstraat). Beide tracés lopen deels doorheen bosgebied en zijn slechts schaars bebouwd met enkele sites. Op een kaart uit de Atlas der Buurtwegen (1844) wordt de straat zoals een deel van de in het verlengde liggende Brabantstraat, Kleithoekstraat en Bieststraat, gecatalogeerd als "Chemin n° 5" met als benaming "Biestklythoekstraete" en omschrijving "Chemin de Waereghem à Ingoyghem par le hameau de Biest". Op een eind 19de-eeuwse kaart zijn langs de straat twee kapellen weergegeven, waarvan vandaag nog slechts één is terug te vinden. Thans straat met geasfalteerd wegdek; in het laatste kwart van de 20ste eeuw onherkenbaar gewijzigd na de onderbreking van het tracé door de aanleg van de autostrade E17 in het begin van de jaren 1970 en door de aanleg van een bedrijventerrein (zone 2) rond de oorspronkelijke (hoeve)bebouwing die in kern soms opklimt tot de 18de eeuw. Nummer 50, langwerpig volume bestaande uit een woon- en stalgedeelte, deels in kern vermoedelijk nog opklimmend zeker tot het einde van de 18de eeuw, voor het eerst weergegeven op de Kabinetskaart van de Oostenrijkse Nederlanden, opgenomen op initiatief van Graaf de Ferraris (1770-1778). Op een kaart uit de Atlas der Buurtwegen (1844) aangeduid als "Cabaret Meerlaen". Woongedeelte recent voorzien van een nieuwe voorgevel. Deels zwaar verankerd woonhuis met aanpalende, wit beschilderde, verankerde, lange stalling; baksteenbouw onder zadeldaken met mechanische (woonhuis) of Vlaamse (stal) pannen. Erf geasfalteerd.