Geografisch thema

Leenakkerstraat

ID
15591
URI
https://id.erfgoed.net/themas/15591

Beschrijving

Straat in het zuidwesten van Beveren-Leie. De straat vertrekt van de Kortrijkseweg en loopt in zuidoostelijke richting tot aan de spoorlijn Kortrijk-Gent. De straatnaam verwijst naar de tiendesectie Den Leenacker, volgens De Flou voor het eerst vermeld in 1768. In 1517 is de Leenakker rentegrond van de heerlijkheid Ter Varent, afhangende van de baronie van Poeke.

Aan de huidige Leenakkerstraat zijn scherven uit de IJzertijd teruggevonden. Bij de bouw van een woning in 1937 worden aan de straat 800 à 900 munten uit de Gallo-Romeinse periode (munten vanaf Vespasianus tot Maximinus I) teruggevonden die waarschijnlijk dateren uit de periode 250-269. In het begin van de 17de eeuw wordt ter hoogte van de latere Leenakkerstraat de hoeve "de Gersput" vermeld. In 1839 wordt de spoorweg Kortrijk-Gent aangelegd. Het station van Beveren-Leie bevindt zich langs de spoorweg, op de plaats waar de huidige Leenakkerstraat eindigt. Hoewel de straat pas in het begin van de 20ste eeuw wordt aangelegd, wordt volgens De Flou De Leenakkerweg voor het eerst vermeld in 1846.

In 1901-1903 wordt de nieuwe steenweg naar Deerlijk aangelegd, wat gepaard gaat met de aanleg van de huidige Leenakkerstraat, die deel uitmaakt van deze nieuwe steenweg. Weergave van een zo goed als onbebouwde straat op de kaart van het Militair Cartografisch Instituut (1911). In de jaren 1920-1930 neemt de bebouwing aan de straat sterk toe. Tussen beide wereldoorlogen wordt herberg "In de Barbier", daarna "Het Vlaamsch Huis", er uitgebaat. Tot de Tweede Wereldoorlog bevindt zich aan de oostzijde van de straat herberg "In de Weegbrug" met een bijhorende weegbrug vlakbij de losplaats van de spoorweg. Tot de Tweede Wereldoorlog moet het spoorwegstation, op het einde van de huidige Leenakkerstraat, het stellen met een houten barak. De Stationswijk komt tot volle ontwikkeling na de Tweede Wereldoorlog. Kort vóór de Tweede Wereldoorlog wordt het café "De Sportman" geopend. Wanneer er eindelijk een bakstenen stationsgebouw wordt voorzien in plaats van de houten barak, wordt de halteplaats afgeschaft. Op de kaart van het Nationaal Geografisch Instituut (1959-1961) wordt de straat weergegeven met grotendeels aangesloten bebouwing; op het einde van de straat worden het spoorwegstation en de Onze-Lieve-Vrouwkapel op de hoek met de Poekelaan (zie aldaar) aangeduid. In 1960 wordt de straat nog steeds Deerlijkstraat genoemd. Het bakstenen "stations"gebouw bij de spoorwegovergang wordt in 1980 afgebroken. Ook het huis van de bareelwachter, dat bij de spoorweg staat, wordt in 1980 afgebroken. Met de elektrificatie van de spoorlijn in 1981 verdwijnt de spoorwegovergang en wordt er een hoge spoordijk aangelegd, waardoor de straat vanaf dat moment eindigt tegen de spoorweg. De huidige straatnaam wordt toegekend in 1982.

Rechte, doodlopende straat met geasfalteerd wegdek. De straat is met de Courtensstraat verbonden via een soort konijnenpijp toegankelijk voor voetgangers en fietsers.

Straat met grotendeels aaneengesloten bebouwing. De oudste woningen dateren uit de jaren 1920-1930; uit diezelfde periode is ook een weverij (nummers 15-17), vlasschuur (nummer 28) en elektriciteitscabine (nummer 2) bewaard gebleven. Nummer 23, halfvrijstaande woning, volgens het kadaster gebouwd in 1929 in opdracht van landbouwer Alphonse Vancompernolle uit Pecquencourt (Noord-Frankrijk); bakstenen enkelhuis met arduinen plint en onder een pannen zadeldak. Oranje bakstenen straatgvel met gebruik van arduin voor de als banden doorgetrokken onder- en bovendorpels. Korfboogvormige openingen onder strek met arduinen aanzetstenen. Vernieuwd houtwerk. Nummer 2, elektriciteitscabine gevat tussen de aanpalende rijbebouwing en volgens het kadaster daterend van 1926. Bruine baksteenbouw onder lessenaarsdak; gebruik van gele baksteen voor onder meer de horizontale banden en het boogfries boven het bepleisterde en wit beschilderde gevelvlak met vernieuwde toegang. Op het einde van de straat, naast de spoorweg, containerpark.

  • Kadasterarchief West-Vlaanderen te Brugge, 207: Mutatieschetsen, Beveren-Leie, 1926/39.
  • DEBROUWERE M., DUCATTEEUW E., Toponymische wandelingen door Beveren-Leie, in De Gaverstreke, jg. 11, 1983, p. 396.
  • DEBROUWERE M., DUCATTEEUW E., Toponymische wandelingen door Beveren-Leie (4), De Gaverstreke, jg. 14, 1986, p. 95-96, 118.
  • DEBROUWERE M., DUCATTEEUW E., Toponymische wandelingen door Beveren-Leie (5), De Gaverstreke, jg. 15, 1987, p. 17-19.
  • DE FLOU K., Woordenboek der toponymie van westelijk Vlaanderen, Vlaamsch Artesië, het land van den Hoek, de graafschappen Guines en Boulogne, en een gedeelte van het graafschap Ponthieu, Brugge, 1929, Deel IX, kolom 424.
  • DESPRIET P., De Romeinse nederzettingen van Beveren-Leie en Deerlijk, in De Gaverstreke, jg. 3, 1975, p. 30-33.
  • DESPRIET P., Prehistorische vondsten te Beveren-Leie en Desselgem, in De Gaverstreke, jg. 6, 1978, p. 251.

Bron: VANWALLEGHEM A. & CREYF S. 2010: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Waregem, Deel I: Stad Waregem, Deelgemeente Sint-Eloois-Vijve, Deel II: Deelgemeenten Desselgem en Beveren-Leie, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL45, onuitgegeven werkdocumenten.
Auteurs: Vanwalleghem, Aagje; Creyf, Silvie
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)


Relaties

  • Omvat
    Arbeiderswoning

  • Omvat
    Burgerhuis

  • Omvat
    Burgerhuis uit het interbellum

  • Omvat
    Dorpswoning

  • Omvat
    Dorpswoning

  • Omvat
    Rijhuis

  • Omvat
    Stadswoning

  • Omvat
    Vlashandelaarswoning

  • Omvat
    Vlashandelaarswoning met vlasschuur

  • Omvat
    Weverij

  • Is deel van
    Beveren-Leie


Je kan deze pagina citeren als: Inventaris Onroerend Erfgoed 2024: Leenakkerstraat [online], https://id.erfgoed.net/themas/15591 (geraadpleegd op ).

Beheerder fiche: Agentschap Onroerend Erfgoed

Contact

Heb je een vraag of opmerking over deze fiche? Meld het ons via het contactformulier.